64.321
breyting
„Blik 1969/Ruddar markverðar brautir, II. hluti“: Munur á milli breytinga
Fara í flakk
Fara í leit
Blik 1969/Ruddar markverðar brautir, II. hluti (skoða efni)
Útgáfa síðunnar 12. apríl 2019 kl. 18:05
, 12. apríl 2019ekkert breytingarágrip
Ekkert breytingarágrip |
Ekkert breytingarágrip |
||
| Lína 50: | Lína 50: | ||
í húsinu er og Smiðjufélagið á, svo sem vélum, verkfærum og öllu óunnu efni, stáli og járni, allt fyrir kr. 30.000,00. <br> | í húsinu er og Smiðjufélagið á, svo sem vélum, verkfærum og öllu óunnu efni, stáli og járni, allt fyrir kr. 30.000,00. <br> | ||
Stjórninni þótti tilboð Guðjóns Jónssonar óaðgengilegt, verðið of lágt og greiðsluskilmálar, sem þó eru ekki greindir í heimildum, óhagstæðir. <br> | Stjórninni þótti tilboð Guðjóns Jónssonar óaðgengilegt, verðið of lágt og greiðsluskilmálar, sem þó eru ekki greindir í heimildum, óhagstæðir. <br> | ||
Þá minntist stjórnin þess, að hún hafði heitið [[Einar Magnússon|Einari járnsmið Magnússyni]] í [[Stóri-Hvammur|Hvammi]] við [[Kirkjuvegur|Kirkjuveg]] að selja engum öðrum „Smiðjuna“ fyrr en hann hefði afsalað sér | Þá minntist stjórnin þess, að hún hafði heitið [[Einar Magnússon (vélsmíðameistari)|Einari járnsmið Magnússyni]] í [[Stóri-Hvammur|Hvammi]] við [[Kirkjuvegur|Kirkjuveg]] að selja engum öðrum „Smiðjuna“ fyrr en hann hefði afsalað sér | ||
kaupum á henni. Einar hafði gefið stjórninni það í skyn, að kr. 40.000,00 væri ekki ofhátt verð fyrir allar eignir Smiðjufélagsins. <br> | kaupum á henni. Einar hafði gefið stjórninni það í skyn, að kr. 40.000,00 væri ekki ofhátt verð fyrir allar eignir Smiðjufélagsins. <br> | ||
Jafnframt lét stjórn Smiðjufélagsins í ljós þá ósk sína, að þessir tveir menn, Guðjón Jónsson og Einar Magnússon, vildu kaupa vélaverkstæði Smiðjufélagsins í sameiningu og reka það í félagi. „Þá mundi nefndin fús að selja, en þó ekki | Jafnframt lét stjórn Smiðjufélagsins í ljós þá ósk sína, að þessir tveir menn, Guðjón Jónsson og Einar Magnússon, vildu kaupa vélaverkstæði Smiðjufélagsins í sameiningu og reka það í félagi. „Þá mundi nefndin fús að selja, en þó ekki | ||