„Blik 1967/Söngfélag Vestmannaeyja“: Munur á milli breytinga

Fara í flakk Fara í leit
ekkert breytingarágrip
Ekkert breytingarágrip
Ekkert breytingarágrip
Lína 57: Lína 57:
#[[Ingvar Árnason]], sjómaður, frá [[Hólshús]]i.
#[[Ingvar Árnason]], sjómaður, frá [[Hólshús]]i.
#[[Lárus Halldórsson]] á [[Völlur|Velli]].
#[[Lárus Halldórsson]] á [[Völlur|Velli]].
#[[Árni Filippusson]], fyrrv. barnakennari, verzlunarm. hjá [[J. P. T.Bryde]].
#[[Árni Filippusson]], fyrrv. barnakennari, verzlunarm. hjá [[J.P.T. Bryde]].
#[[Ólafur Ólafsson]] frá [[London]].
#[[Ólafur Ólafsson]] frá [[London]].
#[[Pétur Lárusson]] hreppstjóra [[Lárus Jónsson|Jónssonar]] á [[Búastaðir|Búastöðum]].
#[[Pétur Lárusson]] hreppstjóra [[Lárus Jónsson|Jónssonar]] á [[Búastaðir|Búastöðum]].
Lína 89: Lína 89:


Þann 6. jan. 1895 hélt Söngfélag Vestmannaeyja fyrsta opinbera samsönginn fyrir Eyjabúa, og svo aftur 13. s. m. Þessir samsöngvar tókust vel, spáðu góðu um framtíðina og efldu áhuga og kjark kórfélaganna. Nú skildu þeir og svo allir Eyjabúar, hvílíkt menningarstarf hér var af hendi innt.<br>
Þann 6. jan. 1895 hélt Söngfélag Vestmannaeyja fyrsta opinbera samsönginn fyrir Eyjabúa, og svo aftur 13. s. m. Þessir samsöngvar tókust vel, spáðu góðu um framtíðina og efldu áhuga og kjark kórfélaganna. Nú skildu þeir og svo allir Eyjabúar, hvílíkt menningarstarf hér var af hendi innt.<br>
Enn söng kórinn fyrir almenning 23. marz 1895. Eftir það skyggði í álinn fyrir Söngfélaginu, því að söngstjórinn veiktist um þessar mundir og lá rúmfastur í nokkrar vikur. Þá reyndust söngfélagarnir hans honum sannir vinir og færðu honum peningagjöf til þess að létta framfærslu heimilisins að Vestri-Löndum, meðan veikindin steðjuðu að og rýrðu efnahag hins fórnfúsa velgjörðarmanns byggðarlagsins. Sumir Eyjabúar urðu einnig til þess að færa kórnum peningagjafir, og létu þeir þannig í ljós ánægju sína og þakklæti til þessa listræna starfs, sem þegar varpaði ljóma listar og menningar yfir byggðarlagið og gat því orðstír í nálægum sveitum. T. d. gaf [[Þorsteinn Jónsson héraðs1æknir]], Söngfélaginu 20 krónur eftir samsöng fyrir almenning. Það voru ekki litlir peningar þá, þegar tímakaupið var innan við 20 aurar.<br>
Enn söng kórinn fyrir almenning 23. marz 1895. Eftir það skyggði í álinn fyrir Söngfélaginu, því að söngstjórinn veiktist um þessar mundir og lá rúmfastur í nokkrar vikur. Þá reyndust söngfélagarnir hans honum sannir vinir og færðu honum peningagjöf til þess að létta framfærslu heimilisins að Vestri-Löndum, meðan veikindin steðjuðu að og rýrðu efnahag hins fórnfúsa velgjörðarmanns byggðarlagsins. Sumir Eyjabúar urðu einnig til þess að færa kórnum peningagjafir, og létu þeir þannig í ljós ánægju sína og þakklæti til þessa listræna starfs, sem þegar varpaði ljóma listar og menningar yfir byggðarlagið og gat því orðstír í nálægum sveitum. T. d. gaf [[Þorsteinn Jónsson, (héraðs1æknir)]], Söngfélaginu 20 krónur eftir samsöng fyrir almenning. Það voru ekki litlir peningar þá, þegar tímakaupið var innan við 20 aurar.<br>
Annars tók Sigfús Árnason að sér kennslustarfið og söngstjórnina án allra launa. Ástin á sönglistinni og hinn fórnnfúsi vilji voru aðaleigindi hans.
Annars tók Sigfús Árnason að sér kennslustarfið og söngstjórnina án allra launa. Ástin á sönglistinni og hinn fórnnfúsi vilji voru aðaleigindi hans.
Árið 1895 æfði söngfélagið aðeins 7 lög sökum veikinda söngstjórans. Upp úr áramótunum 1895-1896, eða 3. jan., hélt Söngfélagið 4. samsönginn fyrir almenning. Fleira hamlaði starfsemi Söngfélagsins um þær mundir en veikindi söngstjórans. T. d. átti það í erfiðleikum með að fá lánað hús til að æfa sönginn í. Tvö hús komu að vísu til greina, [[Þinghúsið]] og [[Góðtemplarahúsið|Goodtemplarahúsið]], en bæði voru þau mikið notuð þá til fundahalda, og einmitt þau kvöld, sem bezt hentaði kórfélögunum til æfinga.<br>
Árið 1895 æfði söngfélagið aðeins 7 lög sökum veikinda söngstjórans. Upp úr áramótunum 1895-1896, eða 3. jan., hélt Söngfélagið 4. samsönginn fyrir almenning. Fleira hamlaði starfsemi Söngfélagsins um þær mundir en veikindi söngstjórans. T. d. átti það í erfiðleikum með að fá lánað hús til að æfa sönginn í. Tvö hús komu að vísu til greina, [[Þinghúsið]] og [[Góðtemplarahúsið|Goodtemplarahúsið]], en bæði voru þau mikið notuð þá til fundahalda, og einmitt þau kvöld, sem bezt hentaði kórfélögunum til æfinga.<br>

Leiðsagnarval