„Blik 1967/Eyjabúar í atvinnuleit“: Munur á milli breytinga

[[Þorsteinn Þ. Víglundsson|ÞORSTEINN Þ. VÍGLUNDSSON]]

==EYJABÚAR Í ATVINNULEIT==

Æði oft urðu Sunnlendingarnir að búa við þröngan og lélegan húsakost eða í bágbornum vistarverum yfir sumarið þarna austur í fjörðunum, sérstaklega, ef þeir gerðu sjálfir út, voru í eigin vist og höfðu eigið mötuneyti, sem ekki var óalgengt. Þessa minnist ég frá bernsku og æskuárum mínum í Norðfirði. Jafnframt man ég það, að margir austfirzkir útvegsbændur kostuðu kapps um að hlynna sem allra bezt að sunnlenzka kaupafólkinu sínu um húsnæði og allan viðurgerning. Svo var það a.m.k. um fósturforeldra mína. Hér bið ég Blik mitt að geyma fyrir mig nokkrar bernskuminningar frá fyrsta tug aldarinnar. Þær eru að sumu leyti tengdar atvinnuleit Eyjafólksins til Norðfjarðar á þessum árum.

   

Einhvern veginn lagðist það í fóstra minn, að fiskur mundi ganga snemma þetta vor. Hann fór því árla vorsins að hugsa til róðra. Ég var naumast laus úr barnaskólanum um vorið, er hann lét mig dunda við það í sólskininu og veðurblíðunni að skafa bátinn sinn, „Síldina“, þar sem hann hvolfdi á tveim gildum rekatrjám milli beituskúranna ofan við Strandveginn.<br>

„Síldin“ var þriggja manna far, fallegur „Færeyingur“, sem fóstri minn hafði keypt af Færeyingunum haustið áður, þegar þeir héldu heim frá sumardvöl sinni í kauptúninu. Þar lágu margir þeirra við og höfðu útræði blíðustu sumarmánuðina.<br>