64.339
breytingar
„Blik 1965/Verum árvökur, gætum okkar“: Munur á milli breytinga
Fara í flakk
Fara í leit
Blik 1965/Verum árvökur, gætum okkar (skoða efni)
Útgáfa síðunnar 11. september 2010 kl. 17:00
, 11. september 2010ekkert breytingarágrip
m (Verndaði „Blik 1965/Verum árvökur, gætum okkar“ [edit=sysop:move=sysop]) |
Ekkert breytingarágrip |
||
| Lína 4: | Lína 4: | ||
[[Einar Sigurfinnsson|EINAR SIGURFINNSSON]]: | <center>[[Einar Sigurfinnsson|EINAR SIGURFINNSSON]]:</center> | ||
<big><big><big><big><center>Verum árvökur, gætum okkar sjálfra</center> | |||
<center>og þjóðarinnar</center></big></big></big> | |||
[[Mynd: 1965 b 79.jpg|thumb|350px|''Einar Sigurfinnsson<br> | [[Mynd: 1965 b 79.jpg|thumb|350px|''Einar Sigurfinnsson<br> | ||
''Kirkjuvegi 29, Vestmannaeyjum.'']] | ''Kirkjuvegi 29, Vestmannaeyjum.'']] | ||
Á fyrstu blöðum Íslandssögunnar er Vestmannaeyja getið og það á næsta athyglisverðan hátt. Oft hef ég íhugað þennan stutta sögukafla, sem vissulega hefði getað endað öðruvísi, en raun varð á. <br> | |||
Allmörg ár eru síðan ég setti saman eftirfarandi greinarkorn um þetta efni. | Allmörg ár eru síðan ég setti saman eftirfarandi greinarkorn um þetta efni. | ||
<big>''Fyrstu stéttasamtök á Íslandi''</big> | <big>''Fyrstu stéttasamtök á Íslandi''</big> | ||
| Lína 38: | Lína 39: | ||
Þegar svo voraði, vildi Hjörleifur sá korni, svo sem venja var í átthögum hans heima í Noregi. Aðeins átti hann einn arðuruxann til að erja jörðina. Arðurinn var þungur og jörðin seig og ill til vinnslu, enda legið óhreyfð frá örófi. Þá lét Hjörleifur þrælana draga arðurinn með uxanum. Þá brauzt uppreisnarhugurinn fram. <br> | Þegar svo voraði, vildi Hjörleifur sá korni, svo sem venja var í átthögum hans heima í Noregi. Aðeins átti hann einn arðuruxann til að erja jörðina. Arðurinn var þungur og jörðin seig og ill til vinnslu, enda legið óhreyfð frá örófi. Þá lét Hjörleifur þrælana draga arðurinn með uxanum. Þá brauzt uppreisnarhugurinn fram. <br> | ||
Hjörleifur og menn hans hinir frjálsu eru við skála og njóta vorblíðunnar. Þrælarnir strita vorlangan daginn og vel það. <br> | Hjörleifur og menn hans hinir frjálsu eru við skála og njóta vorblíðunnar. Þrælarnir strita vorlangan daginn og vel það. <br> | ||
Dufþakur gerist foringi þrælanna og leggur á ráðin. Ekkert vit var að mæta kúgurum sínum á hösluðum velli. Til þess skorti vopn og ef til vill hreysti. Eina ráðið var að beita kænsku. Hér var í rauninni engu að tapa. Líf þeirra í áþján var þeim daglegur dauði. Allt var að vinna, ef heppnin var með þeim. Frelsið var þeim allt. <br> | |||
„Drepum uxann og segjum síðan, að skógarbjörn hafi gert.“ Tillaga þessi var samþykkt einróma og uxinn þegar stunginn til bana. — Einn hinna írsku hleypur heim til skála og segir tíðindin um áleitni og grimmd bjarnarins. Hinir felast í skóginum. <br> | „Drepum uxann og segjum síðan, að skógarbjörn hafi gert.“ Tillaga þessi var samþykkt einróma og uxinn þegar stunginn til bana. — Einn hinna írsku hleypur heim til skála og segir tíðindin um áleitni og grimmd bjarnarins. Hinir felast í skóginum. <br> | ||
Hjörleifur og menn hans búast í skyndi til að leita bjarnarins. Fleira af búfénu skyldi hann ekki drepa. <br> | Hjörleifur og menn hans búast í skyndi til að leita bjarnarins. Fleira af búfénu skyldi hann ekki drepa. <br> | ||