„Blik 1963/Saga séra Brynjólfs Jónssonar, I.“: Munur á milli breytinga

Fara í flakk Fara í leit
ekkert breytingarágrip
Ekkert breytingarágrip
Ekkert breytingarágrip
 
Lína 176: Lína 176:


Þetta skipunarbréf tók séra Brynjólfur Jónsson með sér á leið sinni til Eyja haustið 1852. <br>
Þetta skipunarbréf tók séra Brynjólfur Jónsson með sér á leið sinni til Eyja haustið 1852. <br>
Þegar til Eyja kom, fékk prestur inni í [[Stakkagerði]] eystra hjá ekkjunni [[Ásdís Jónsdóttir|Ásdísi Jónsdóttur]], sem misst hafði mann sinn, [[Anders Asmundsen]], skipstjóra, í sjóinn árið áður ². <br>
Þegar til Eyja kom, fékk prestur inni í [[Stakkagerði]] eystra hjá ekkjunni [[Ásdís Jónsdóttir (Stakkagerði)|Ásdísi Jónsdóttur]], sem misst hafði mann sinn, [[Anders Asmundsen]], skipstjóra, í sjóinn árið áður ². <br>
Frá fyrstu tíð sinni í Vestmannaeyjum bar séra Brynjólfur Jónsson algjöra ábyrgð á sálusorgarstarfinu og öllu prestsembættinu, þar sem séra Jón Austmann taldist með öllu óstarfhæfur, þegar séra Brynjólfur kom til Eyja.<br>
Frá fyrstu tíð sinni í Vestmannaeyjum bar séra Brynjólfur Jónsson algjöra ábyrgð á sálusorgarstarfinu og öllu prestsembættinu, þar sem séra Jón Austmann taldist með öllu óstarfhæfur, þegar séra Brynjólfur kom til Eyja.<br>
² <small>Frú Ásdís Jónsdóttir og m.h. Anders skipstjóri, norskur að ætt, voru móðurforeldrar séra [[Jes A. Gíslason]]ar og þeirra systkina, sem kunnugt er.</small>
² <small>Frú Ásdís Jónsdóttir og m.h. Anders skipstjóri, norskur að ætt, voru móðurforeldrar séra [[Jes A. Gíslason]]ar og þeirra systkina, sem kunnugt er.</small>
Lína 184: Lína 184:


Ekki hafði séra Brynjólfur dvalizt lengi í Eyjum, er hann vildi staðfesta ráð sitt þar. <br>
Ekki hafði séra Brynjólfur dvalizt lengi í Eyjum, er hann vildi staðfesta ráð sitt þar. <br>
Þar í Eyjum var þá verzlunarstjóri við [[Juliushaab|Júlíushaabverzlunina]], er hét Jón Jónsson og kenndi sig á danska vísu við afa sinn, Salómon Jónsson bónda í Vík og Hraunkoti í Lóni. Nafn verzlunarstjóra þessa varð því [[Jón Salómonsen]]. Danskara gat það naumast orðið. <br>
Þar í Eyjum var þá verzlunarstjóri við [[Juliushaab|Júlíushaabverzlunina]], er hét Jón Jónsson og kenndi sig á danska vísu við afa sinn, Salómon Jónsson bónda í Vík og Hraunkoti í Lóni. Nafn verzlunarstjóra þessa varð því [[Jón Jónsson Salomonsen (hafnsögumaður)|Salómonsen]]. Danskara gat það naumast orðið. <br>
Jón verzlunarstjóri Salómonsen var sonur Jóns kaupmanns Salómonssonar í Kúvíkum við Reykjarfjörð á Ströndum.  Þar var hann kaupmaður frá 1821 til dauðadags (27. júlí 1846). Hann var talinn vitur maður og vel að sér, svo sem orð falla um hann í merkri heimild. <br>
Jón verzlunarstjóri Salómonsen var sonur Jóns kaupmanns Salómonssonar í Kúvíkum við Reykjarfjörð á Ströndum.  Þar var hann kaupmaður frá 1821 til dauðadags (27. júlí 1846). Hann var talinn vitur maður og vel að sér, svo sem orð falla um hann í merkri heimild. <br>
Jón kaupmaður var bróðir Sigríðar Salómonsdóttur, er varð 3. kona Hermanns bónda Jónssonar í Firði í Mjóafirði og þannig formóðir svokallaðrar Brekkuættar þar í firðinum. <br>
Jón kaupmaður var bróðir Sigríðar Salómonsdóttur, er varð 3. kona Hermanns bónda Jónssonar í Firði í Mjóafirði og þannig formóðir svokallaðrar Brekkuættar þar í firðinum. <br>
Jón kaupmaður í Kúvíkum var tvígiftur. Síðari kona hans var Sigríður Benediktsdóttir frá Dvergstöðum í Eyjafirði Þorvaldssonar. Börn þeirra voru þessi: [[Sigríður Jónsdóttir Bjarnasen|Sigríður]], gift [[Jóhann Bjarnasen|Jóhanni Bjarnasen]] í Vestmannaeyjum, [[Jóhanna Jónsdóttir Abel|Jóhanna]], gift [[Chr. Abel]] yngra, verzlunarstj. í Eyjum, Kristín, gift Jóni Ólafssyni í Finnbogabæ í Reykjavík, Sigvaldi, verzlunarstjóri í Kúvíkum, Benedikt í Skjaldarvík við Eyjafjörð, [[Jón Salómonsen|Jón]] verzlunarstj. við [[Juliushaab|Júlíushaabverzl.]] í Vestmannaeyjum og [[Ragnheiður Jónsdóttir Ofanleiti|Ragnheiður]], „jómfrú í Godthaab“ s.st. <br>
Jón kaupmaður í Kúvíkum var tvígiftur. Síðari kona hans var Sigríður Benediktsdóttir frá Dvergstöðum í Eyjafirði Þorvaldssonar. Börn þeirra voru þessi: [[Sigríður Jónsdóttir Bjarnasen|Sigríður]], gift [[Jóhann Bjarnasen|Jóhanni Bjarnasen]] í Vestmannaeyjum, [[Jóhanna Jónsdóttir Abel (Godthaab)|Jóhanna]], gift [[Jens Christian Thorvald Abel| Chr. Abel]] yngra, verzlunarstj. í Eyjum, Kristín, gift Jóni Ólafssyni í Finnbogabæ í Reykjavík, Sigvaldi, verzlunarstjóri í Kúvíkum, Benedikt í Skjaldarvík við Eyjafjörð, [[Jón Jónsson Salomonsen (hafnsögumaður)|Jón]] verzlunarstj. við [[Juliushaab|Júlíushaabverzl.]] í Vestmannaeyjum og [[Ragnheiður Jónsdóttir (Ofanleiti)|Ragnheiður]], „jómfrú í Godthaab“ s.st. <br>
Ragnheiður Jónsdóttir var fædd í Reykjarfirði á Ströndum 27. júní 1829, nett stúlka, blíðlynd og siðprúð. Þessarar stúlku bað séra Brynjólfur sér til handa og fékk hennar. Þau giftust 19. júní 1853 eftir þrjár hjónalýsingar í Landakirkju. <br>
Ragnheiður Jónsdóttir var fædd í Reykjarfirði á Ströndum 27. júní 1829, nett stúlka, blíðlynd og siðprúð. Þessarar stúlku bað séra Brynjólfur sér til handa og fékk hennar. Þau giftust 19. júní 1853 eftir þrjár hjónalýsingar í Landakirkju. <br>
Ungu prestshjónin hófu búskap sinn í danska embættismannabústaðnum í Vestmannaeyjum, [[Nöjsomhed]] (sjá [[Blik 1960]]), sem þá var 20 ára gamalt timburhús í eigu [[N. N. Bryde]] selstöðukaupmanns í [[Garðurinn|Danska-Garði]]. Nokkru síðar festu þau kaup á húsi þessu og bjuggu í því í 7 ár. <br>
Ungu prestshjónin hófu búskap sinn í danska embættismannabústaðnum í Vestmannaeyjum, [[Nöjsomhed]] (sjá [[Blik 1960]]), sem þá var 20 ára gamalt timburhús í eigu [[N. N. Bryde]] selstöðukaupmanns í [[Garðurinn|Danska-Garði]]. Nokkru síðar festu þau kaup á húsi þessu og bjuggu í því í 7 ár. <br>
Lína 196: Lína 196:
Madama Ragnheiður reyndist einnig mikil dugnaðarkona, heimilisleg, búhyggin og hjálpfús við sjúka og fátæka. Bráðlega varð heimili ungu prestshjónanna í Eyjum á orði haft fyrir myndarskap, hreinlæti og aðra fyrirmynd um allan heimilisbrag og mennilega hætti. Hljóðalaust og kyrrlátt tók það þegar að hafa áhrif á umhverfið og heimilishætti a.m.k. hinna betur megandi sóknarbarna prestsins. <br>
Madama Ragnheiður reyndist einnig mikil dugnaðarkona, heimilisleg, búhyggin og hjálpfús við sjúka og fátæka. Bráðlega varð heimili ungu prestshjónanna í Eyjum á orði haft fyrir myndarskap, hreinlæti og aðra fyrirmynd um allan heimilisbrag og mennilega hætti. Hljóðalaust og kyrrlátt tók það þegar að hafa áhrif á umhverfið og heimilishætti a.m.k. hinna betur megandi sóknarbarna prestsins. <br>
Búskapur hinna ungu og dugmiklu prestshjóna færðist brátt í aukana, og þeim græddist fé, þrátt fyrir lítil efni í fyrstu, enda voru nú í Eyjum góð aflaár, svo að fisktíundarhlutar séra Brynjólfs námu um 4.000 þorskum til jafnaðar á ári hverju fyrstu 2—3 árin hans í sókninni. Hann bar úr býtum helming fisktíundarinnar móti séra Jóni sóknarpresti samkvæmt skipunarbréfinu. <br>
Búskapur hinna ungu og dugmiklu prestshjóna færðist brátt í aukana, og þeim græddist fé, þrátt fyrir lítil efni í fyrstu, enda voru nú í Eyjum góð aflaár, svo að fisktíundarhlutar séra Brynjólfs námu um 4.000 þorskum til jafnaðar á ári hverju fyrstu 2—3 árin hans í sókninni. Hann bar úr býtum helming fisktíundarinnar móti séra Jóni sóknarpresti samkvæmt skipunarbréfinu. <br>
³ <small>Jarðir þær, sem séra Brynjólfur Jónsson hafði til ábúðar á Kirkjubæ voru: [[Garðar á Kirkjubæ|Garðar]], [[Syðstibær]] og [[Bænhúsbær]]. Hina síðastnefndu fékk [[Magnús Eyjólfsson á Kirkjubæ|Magnús Eyjólfsson]], hagleiksbóndinn kunni, til ábúðar löngu seinna og [[Pétur Guðjónsson]] eftir hans dag.</small>
³ <small>Jarðir þær, sem séra Brynjólfur Jónsson hafði til ábúðar á Kirkjubæ voru: [[Garðar við Kirkjubæ|Garðar]], [[Kirkjubær|Syðstibær]] og [[Kirkjubær|Bænhúsbær]]. Hina síðastnefndu fékk [[Magnús Eyjólfsson (Kirkjubæ)|Magnús Eyjólfsson]], hagleiksbóndinn kunni, til ábúðar löngu seinna og [[Pétur Guðjónsson (Kirkjubæ)|Pétur Guðjónsson]] eftir hans dag.</small>




Leiðsagnarval