64.248
breytingar
„Blik 1963/Fiskiróður“: Munur á milli breytinga
Fara í flakk
Fara í leit
ekkert breytingarágrip
m (Verndaði „Blik 1963/Fiskiróður“ [edit=sysop:move=sysop]) |
Ekkert breytingarágrip |
||
| Lína 5: | Lína 5: | ||
[[Ágúst Árnason|ÁGÚST ÁRNASON]], KENNARI: | <center>[[Ágúst Árnason|ÁGÚST ÁRNASON]], KENNARI:</center> | ||
<big><big><big><big><big><center>FISKIRÓÐUR</center></big></big></big></big></big> | |||
(Þessa frásögn, sem hér fer á eftir, skrifaði [[Ágúst Árnason|Ágúst kennari Árnason]] nokkrum árum áður en hann lézt. Haustið 1897 réðst Ágúst heimiliskennari að Þorvaldseyri til Þorvaldar Björnssonar bónda þar. Kennsluna mun hann hafa innt af hendi fram í þorralok 1898. Þá gerðist heimiliskennarinn formaður á einu af áraskipum Þorvaldar bónda og reri út frá Eyjafjallasandi.) | (Þessa frásögn, sem hér fer á eftir, skrifaði [[Ágúst Árnason|Ágúst kennari Árnason]] nokkrum árum áður en hann lézt. Haustið 1897 réðst Ágúst heimiliskennari að Þorvaldseyri til Þorvaldar Björnssonar bónda þar. Kennsluna mun hann hafa innt af hendi fram í þorralok 1898. Þá gerðist heimiliskennarinn formaður á einu af áraskipum Þorvaldar bónda og reri út frá Eyjafjallasandi.) | ||
| Lína 21: | Lína 22: | ||
Þetta fór líka svo að þessu sinni, því að veður gekk til norðanáttar með hörkufrosti. Snjór huldi allt og sjó tók að lægja. </big><br> | Þetta fór líka svo að þessu sinni, því að veður gekk til norðanáttar með hörkufrosti. Snjór huldi allt og sjó tók að lægja. </big><br> | ||
[[Mynd: 1963 b 215.jpg|ctr|500px]] | [[Mynd: 1963 b 215 A.jpg|ctr|500px]] | ||
''Myndin er af 8-æringnum [[Olga VE-22|Olgu VE 22]].<br> | ''Myndin er af 8-æringnum [[Olga VE-22|Olgu VE 22]].<br> | ||
| Lína 28: | Lína 29: | ||
''[[Lyfjabúð Vestmannaeyja|Lyfjabúðar Vestmannaeyja]] nr. 24 við [[Vestmannabraut]].<br> | ''[[Lyfjabúð Vestmannaeyja|Lyfjabúðar Vestmannaeyja]] nr. 24 við [[Vestmannabraut]].<br> | ||
''[[Halldór Brynjólfsson]] átti myndina og gaf hana [[Steingrímur Magnússon|Steingrími Magnússyni]], nú búsettum<br> | ''[[Halldór Brynjólfsson]] átti myndina og gaf hana [[Steingrímur Magnússon|Steingrími Magnússyni]], nú búsettum<br> | ||
''í | ''í Reykjavík. Steingrímur gaf hana síðan Byggðarsafni Vestmannaeyja.<br> | ||
''Olgu smíðaði [[Jakob Fœreyingur]] árið 1903.'' | ''Olgu smíðaði [[Jakob Fœreyingur]] árið 1903.'' | ||
| Lína 35: | Lína 36: | ||
Kvöldið áður voru tekin til fargögn þau, sem ekki voru hjá skipinu, svo og veiðarfæri og skinnklæði, svo að allt væri tilbúið fyrir nóttina. Síðan var þetta dregið á sleða til skips og sjávar. <br> | Kvöldið áður voru tekin til fargögn þau, sem ekki voru hjá skipinu, svo og veiðarfæri og skinnklæði, svo að allt væri tilbúið fyrir nóttina. Síðan var þetta dregið á sleða til skips og sjávar. <br> | ||
Þegar risið var úr rekkju, kom í ljós, að sama veður hafði haldizt. Þá hafði lygnt vindinn, en frostið helzt, og heiður var himinn og stjörnubjart. Flestir hásetarnir mættu nokkurn veginn samtímis og nær allir gangandi, því að rifahjarn var yfir allt. <br> | Þegar risið var úr rekkju, kom í ljós, að sama veður hafði haldizt. Þá hafði lygnt vindinn, en frostið helzt, og heiður var himinn og stjörnubjart. Flestir hásetarnir mættu nokkurn veginn samtímis og nær allir gangandi, því að rifahjarn var yfir allt. <br> | ||
Öllum var hlýtt eftir gönguna, margur var þó heldur þunnleitur. Fljótséð var, að það var erfiðið en ekki ístran, sem hélt þeim heitum. Meiri hluti hásetanna voru aldraðir, þreytulegir bændur, og með þeim fáir, frísklegir unglingar. Sameiginlegt einkenni þeirra langflestra var auðsjáanlega það mark, sem hungurvofan hafði | Öllum var hlýtt eftir gönguna, margur var þó heldur þunnleitur. Fljótséð var, að það var erfiðið en ekki ístran, sem hélt þeim heitum. Meiri hluti hásetanna voru aldraðir, þreytulegir bændur, og með þeim fáir, frísklegir unglingar. Sameiginlegt einkenni þeirra langflestra var auðsjáanlega það mark, sem hungurvofan hafði sett á þá. Hún hafði strokið þeim um kinnar og kjálka undanfarnar vikur, nema heimamönnum Þorvaldar bónda á Eyri. <br> | ||
Við nánari kynni fékk ég og fulla vissu fyrir því, sem mér reyndar kom ekki á óvart, að langflestir höfðu farið að heiman matarlausir þennan ískalda vetrarmorgun, — orðið að láta sér nægja mjólkurbolla í hæsta lagi, — alls ekki kaffi eða brauðbita. Slík „luxusvara“ var ærið fátíð um þetta leyti árs. <br> | Við nánari kynni fékk ég og fulla vissu fyrir því, sem mér reyndar kom ekki á óvart, að langflestir höfðu farið að heiman matarlausir þennan ískalda vetrarmorgun, — orðið að láta sér nægja mjólkurbolla í hæsta lagi, — alls ekki kaffi eða brauðbita. Slík „luxusvara“ var ærið fátíð um þetta leyti árs. <br> | ||
En hvað um það. Nú var ekki vonlaust um nýjan fisk og lifraða hausa næsta dag, ef lánið væri með og hendur látnar standa fram úr ermum. Var því með fullum krafti tekið til að moka skipið upp úr snjónum, þar sem það hvolfdi, snúa því upp og hreinsa það. Gekk það fljótt og greiðlega. <br> | En hvað um það. Nú var ekki vonlaust um nýjan fisk og lifraða hausa næsta dag, ef lánið væri með og hendur látnar standa fram úr ermum. Var því með fullum krafti tekið til að moka skipið upp úr snjónum, þar sem það hvolfdi, snúa því upp og hreinsa það. Gekk það fljótt og greiðlega. <br> | ||