„Blik 1940, 7. tbl./Ég kveð og þakka“: Munur á milli breytinga

Bindindi er haldið að nemendunum, samt ekki svo, að það þreyti þá á nokkurn hátt. Félagsandinn, sem ríkir innan skólans, skapar það, að nemendurnir verða móttækilegri fyrir þá fræðslu og áhrif, sem þeir hljóta þar og verða fyrir. Ég er sannfærður um það, að áhrif skólans á hug og líf okkar unglinganna hverfa ekki strax að loknu námi. Það mega þau heldur ekki gera. Við eigum að vera sjálfum okkur trú, þó að við hverfum undan áhrifum kennara okkar, og halda fast við þá lífsstefnu, sem þeir hafa viljað skapa okkur. Þegar ég nú hætti námi í skólanum og hverf til starfa við framleiðsluna, þá kveð ég skólann með innilegum árnaðaróskum og þakklæti fyrir það, sem hann veitti mér. Ég vildi mega byggja á þeirri undirstöðu, sem skólinn hefir lagt mér, svo að ég gæti að lokum tekið undir með Einari heitnum Benediktssyni, þar sem hann segir: “Það ortu guðir lífs við lag, ég lifi í því minn æfidag og dey við auðs þess djúpu brunna.“<br>

::'''Jón Óli'''.