„Álsey“: Munur á milli breytinga

Þá er '''Teinahringsbæli'''  – svartfuglabæli – stórt, ekki langt frá sjó (< Tíærings- átti að vera hægt að hvolfa þar tíæring, sbr. áttæring > áttahrings). Þá er norðar í Lendinni nefnt '''Landnorðursnef''' . Fyrir vestan Landnorðursnef, en norður af Lend er móhryggur, '''Hella''' . Hér fyrir vestan eru 2 brekkur, sú neðri er nefnd '''Siggafles''' , en sú efri '''Lúsafles''' . Austur úr Siggaflesi í sjó út er mjór tangi, '''Mjóistígur''' , en niður af Siggaflesi við sjó er nefndur ('''Ókindabás''' ) '''Kindabás''' . Fyrir vestan Sléttamolda er '''Brattimoldi''' , þar niður af '''Útsuðurskórar'''  – svartfuglabæli. Hér upp af frá Lend og vestur að skarði er nefnist '''Nóngil''' , er nefnt '''Hryggur'''  og er sunnan megin Nóngils stór grasbrekka, sem gengur lengst niður sunnan á móti, og vestur á enda eyjarinnar nefnd '''Lækjarbrekka'''  og takmarkar '''Útsuðursnef'''  hana að vestan. Þar upp af, en vestur af Lækjarbrekku, er allmikið svæði á hamrinum, '''Vestursvelti''' , fýlabyggð, en ofan við það og vestur af háeynni, '''Langaofanferð''' . Fyrir neðan hana er nefnt '''Háuflár''' ; er þar gengið upp af sjó til fugla. Hér fyrir norðan er fýlabyggð mikil, '''Slakki''' .  

Langur tangi gengur nú hér út úr eynni, smáhallandi niður og myndast þannig eins og höfn til norðausturs og er tanginn nefndur '''Þjófanef''' . Nafnið tilorðið að sögn einhvern tíma er gengið var upp á eyna, fundu menn þar útlenskar voðir – skemmdar – og er ætlun manna að þær hafi verið látnar þar sem andvirði á stolnu fé er vantaði þá. Var tangi þessi áður nefndur „'''Húnanef'''“  (var karta á nefinu sem myndaði eins og hún). Er uppganga á Þjófanef bæði að austan og vestan. Af nefinu upp á eyna er tæpt einstigi.