„Eyjólfur Gíslason (Bessastöðum)“: Munur á milli breytinga

Eyjólfur byggði húsið [[Bessastaðir|Bessastaði]] árið 1928, litlu sunnan við æskuheimili hans, [[Búastaðir|Búastaði]] og þar héldu þau hjónin heimili í 45 ár. Búskapur var stór hluti af lífinu, skepnuhald og heyskapur, ásamt því að sækja björg í bú í úteyjunum.

Eyjólfur var alls í 40 vertíðir sem formaður á bátum. Hann hóf ferilinn á mótorbátnum Unni árið 1919 og eftir það var hann formaður á fjölmörgum bátum. Lengst var hann á [[Emma VE-219|Emmu VE-219]], 9 ár, en meðal annars var hann með Glað og [[Hansína VE-200|Hansínu]]. Fyrir seinni heimsstyrjöldina var hann í nokkur ár á færeyskum stórskútum. Formennsku sína endaði hann á Ísleifi, gamla, VE-63 árið 1962.

:''fróðan þann drenginn góðan.

Eyjólfur hafði gríðarlegan áhuga á sögu Vestmannaeyja og safnaði að sér öllu sem hann fann um eyjarnar. Ásamt fleirum átti hann stóran þátt í stofnun [[Byggðasafn Vestmannaeyja|Byggðasafnsins]] og var hann í fyrstu byggðasafnsnefndinni. Hann var einstaklega fróður og áhugasamur um sögu og skrifaði bækur og greinar um margt varðandi eyjarnar.

Fjölmargar greinar skrifaði hann í Sjómannadagsblaðið, allt frá fyrstu tíð blaðsins.

Ómetanlegur er sá skaði sem Eyjólfur varð fyrir í [[Heimaeyjargosið|gosinu]] 1973. Hann bjó á Bessastöðum og fóru þeir einna fyrstir undir hraun eftir [[Kirkjubær|Kirkjubæ]]. Húsið fór undir hraun annan gosdaginn, 24. janúar 1973. Sökum þess náðist ekki að bjarga nærri öllum verðmætunum, einungis litlu broti var bjargað og nánast allt ritsafn Eyjólfs glataðist.

Eyjólfur lést 7. júní 1995, 98 ára gamall.<br>

<Gallery>

Mynd:Blik 1980 204.jpg