„Ritverk Árna Árnasonar/Það eru ekki allt selir, sem sýnast“: Munur á milli breytinga

Ísak þessi hafði útræði með öðrum fleirum úr [[Klauf|Klaufinni]], en lagði upp við svokallaðar [[Erlendarkrær|Erlendarkrær]]. Hann var haltur í vinstri fæti, því að hann hafði einu sinni hrapað í [[Valshilluhamar|Valsilluhamri]] við að tileinka sér egg frá öðrum.<br> [[Pétur Bjarnasen (verslunarstjóri)|Pétur faktor Bjarnasen]] í [[Garðurinn|Garðinum]] hafði sér stundum til gamans og dægrastyttingar á morgnana að ganga út með byssu sína, ef vera kynni að eitthvað væri að sjá til að skjóta. <br>

Einn morgun, sem oftar, gekk Pétur því út með byssu sína. Hann gekk suður með [[Urðir|Urðum]] og áfram suður [[Haugar|Hauga]], en varð einskis var. Hélt hann því áfram suður í [[Brimurð]], ef vera mætti, að þar væri eitthað að finna. <br>

Hann greikkar nú sporið, þangað til hann er kominn svo nálægt, að selurinn geti heyrt til hans og styggst, þá leggst hann á fjórar fætur og skríður þannig dálítinn spöl. En af selnum vill hann fyrir hvern mun ekki missa. Og til þess að komast enn nær honum leggst hann alveg á magann og mjakar sér þannig áfram, þangað til hann er kominn svo nálægt, að hann þykist þess fullviss, að hann muni ekki missa af selnum og hljóti að hitta hann.<br>

Setur hann nú patrónu í byssuna og liggur alveg hreyfingarlaus á meðan til þess að gera sem minnstan hávaða. Síðan setur hann byssuna upp að kinninni og spennir upp gikkinn. <br>