„Blik 1936, 3. tbl./Sjómannskonan“: Munur á milli breytinga
Fara í flakk
Fara í leit
Ekkert breytingarágrip |
Ekkert breytingarágrip |
||
| Lína 1: | Lína 1: | ||
==Blik 1936, 3. tbl.== | ==Blik 1936, 3. tbl.== | ||
'''SJÓMANNSKONAN''' | :::'''SJÓMANNSKONAN''' | ||
Ein í svölum aftanblænum | :::Ein í svölum aftanblænum | ||
úti sjómannskonan stóð; | :::úti sjómannskonan stóð; | ||
mann sinn á hún úti á sænum, | :::mann sinn á hún úti á sænum, | ||
ötull fiskar hann á lóð; | :::ötull fiskar hann á lóð; | ||
fjögur á hún börn í bænum, | :::fjögur á hún börn í bænum, | ||
björt á svip og æskurjóð. | :::björt á svip og æskurjóð. | ||
Ef að vindur ólmur þýtur, | :::Ef að vindur ólmur þýtur, | ||
eða dökknar himinninn, | :::eða dökknar himinninn, | ||
svefns né værðar vart hún nýtur, | :::svefns né værðar vart hún nýtur, | ||
var svo og í þetta sinn. | :::var svo og í þetta sinn. | ||
Andvarpandi upp hún lítur: | :::Andvarpandi upp hún lítur: | ||
»Æ, hve syrtir, drottinn minn!« | :::»Æ, hve syrtir, drottinn minn!« | ||
Öldur dans með ströndum stíga, | :::Öldur dans með ströndum stíga, | ||
stormur þeytti lúður sinn. | :::stormur þeytti lúður sinn. | ||
Og í hafið hlaut ad síga | :::Og í hafið hlaut ad síga | ||
hlaðinn fiskibáturinn. | :::hlaðinn fiskibáturinn. | ||
Bylgjur rísa, bylgjur hníga, | :::Bylgjur rísa, bylgjur hníga, | ||
beljar næturvindurinn. | :::beljar næturvindurinn. | ||
Ein í svölum aftanblænum | :::Ein í svölum aftanblænum | ||
ekkjan föl og döpur stóð. | :::ekkjan föl og döpur stóð. | ||
Fjøgur á hún børn í bænum, | :::Fjøgur á hún børn í bænum, | ||
bjørt á svip og æskurjóð. | :::bjørt á svip og æskurjóð. | ||
Er sem hver ein alda á sænum | :::Er sem hver ein alda á sænum | ||
ymji henni sorgarljóð. | :::ymji henni sorgarljóð. | ||
:::''[[Sigurbjörn Sveinsson|Sigurbjörn Sveinsson]]''. | |||
''[[Sigurbjörn Sveinsson|Sigurbjörn Sveinsson]]''. | |||
{{Blik}} | {{Blik}} | ||
Útgáfa síðunnar 30. september 2009 kl. 12:10
Blik 1936, 3. tbl.
- SJÓMANNSKONAN
- Ein í svölum aftanblænum
- úti sjómannskonan stóð;
- mann sinn á hún úti á sænum,
- ötull fiskar hann á lóð;
- fjögur á hún börn í bænum,
- björt á svip og æskurjóð.
- Ef að vindur ólmur þýtur,
- eða dökknar himinninn,
- svefns né værðar vart hún nýtur,
- var svo og í þetta sinn.
- Andvarpandi upp hún lítur:
- »Æ, hve syrtir, drottinn minn!«
- Öldur dans með ströndum stíga,
- stormur þeytti lúður sinn.
- Og í hafið hlaut ad síga
- hlaðinn fiskibáturinn.
- Bylgjur rísa, bylgjur hníga,
- beljar næturvindurinn.
- Ein í svölum aftanblænum
- ekkjan föl og döpur stóð.
- Fjøgur á hún børn í bænum,
- bjørt á svip og æskurjóð.
- Er sem hver ein alda á sænum
- ymji henni sorgarljóð.