„Michael Marius Ludvig Aagaard“: Munur á milli breytinga

Úr Heimaslóð, Sögusetri Vestmannaeyja
Fara í flakk Fara í leit
Ekkert breytingarágrip
Ekkert breytingarágrip
Lína 1: Lína 1:
Michael Marius Ludvig Aagaard, sýslumaður 1872 til 1891. Hann var danskrar ættar. Kom til Vestmannaeyja einhleypur maður, en giftist 1874 danskri konu af frönskum ættum og kom hún til Eyja vorið 1875. Bjuggu þau fyrst í gömlu húsi, sem Nöjsomhed hét, og var þar sem húsið Stafholt (Víðisvegur 7} var, en fluttust síðar að gömlu Uppsölum (Vestm.braut 51), og bjuggu þar, þar til þau fluttust að Vilborgarstöðum. Honum var 1892 veitt fógetaembættið í Fanö á vesturströnd Jótlands.
'''Michael Marius Ludvig Aagaard''' var sýslumaður Vestmannaeyja frá 1872 til ársins 1891. Hann var danskur að ætt. Michael kom til Vestmannaeyja einhleypur maður, en giftist árið 1874, danskri konu af frönskum ættum og hún fluttist til Eyja vorið 1875.
 
Þau bjuggu fyrst í húsi sem hét [[Nöjsomhed]]. Seinna fluttust þau í húsið Stafholt sem stendur við [[Víðisvegur|Víðisveg]] 7. Eftir dvölina þar fluttust þau svo í [[Uppsalir|Uppsali]] sem stóð við [[Vestmannabraut]] 51 og bjuggu þar þanngað til þau fluttust að [[Vilborgarstaðir|Vilborgarstöðum]].  
 
Michael var veitt fógetaembættið í Fanö á vesturströnd Jótlands árið 1892.


----
----

Útgáfa síðunnar 1. júlí 2005 kl. 14:14

Michael Marius Ludvig Aagaard var sýslumaður Vestmannaeyja frá 1872 til ársins 1891. Hann var danskur að ætt. Michael kom til Vestmannaeyja einhleypur maður, en giftist árið 1874, danskri konu af frönskum ættum og hún fluttist til Eyja vorið 1875.

Þau bjuggu fyrst í húsi sem hét Nöjsomhed. Seinna fluttust þau í húsið Stafholt sem stendur við Víðisveg 7. Eftir dvölina þar fluttust þau svo í Uppsali sem stóð við Vestmannabraut 51 og bjuggu þar þanngað til þau fluttust að Vilborgarstöðum. 

Michael var veitt fógetaembættið í Fanö á vesturströnd Jótlands árið 1892.


Heimildir

  • Guðlaugur Gíslason: Eyjar gegnum aldirnar. Frásagnir af mannlífi og atburðum í Vestmannaeyjum frá gamalli tíð og nýrri. Reykjavík, 1982.