„Sjómannadagsblað Vestmannaeyja 1984/ Minning látinna“: Munur á milli breytinga

Þorgeir átti einn albróður, [[Guðmundur Eyjólfsson (Eiðum)|Guðmund Eyjólf]], sem var tæpum 3 árum yngri en hann.<br>

'''[[Magnús Þórðarson]]'''<br>

Magnús Ingibergur Þórðarson verkamaður, Lönguhlíð 23 í Reykjavík, fæddist 5. mars 1895 að Sléttabóli á Brunasandi í Vestur-Skaftafellssýslu, en lést eftir stutta legu 2. janúar 1983 í Landspíralanum. Foreldrar hans voru hjónin Eygerður Magnúsdóttir, fædd 23.mars 1865, dáin l. janúar 1954, og Þórður Magnússon, fæddur 8. október 1854, dáinn 8. maí 1945, er bjuggu á [[Sléttaból|Sléttabóli]] frá 1912, er þau fluttust búferlum að Neðradal í Mýrdal undan ágangi sands, sem var að eyðileggja allar slæjur og beitiland og á góðri leið með að færa í kaf öll hús á bújörð þeirra. Magnús eyddi því öllum bernsku, æsku- og unglingaárum sínum fram til 16 ára aldurs á Sléttabóli, fremsta bæ á Brunasandi, við mikla einangrun en fagra fjallasýn, langleiðina fram undir sjó rétt austar en Foss á Síðu.<br>

Þrír bræður Magnúsar bjuggu í Vestmannaeyjum, en eru nú allir látnir. Þeir voru [[Þórður Þórðarson]] skipstjóri, sem fórst ásamt áhöfn sinni með m/b Ófeigi 1. mars 1942. Hann bjó á Sléttabóli, Skólaveg 31. Sigurður Þórðarson verkamaður, sem síðustu áratugina vann í Hraðfrystistöðinni, en bjó á Boðaslóð 2, og [[Ásbjörn Þórðarson (Sólheimatungu)|Ásbjörn Þórðarson]] skipstjóri og síðar netagerðarmaður er lengst af bjó í [[Sólheimatunga|Sólheimatungu]]. [[Brekastígur|Brekastíg]] 14, Vestmannaeyjum, en fluttist síðan til Reykjavíkur þar sem hann bjó síðustu æviárin.<br>

Í Vestmannaeyjum kynntist Magnús konu sinni, [[Sigríður Sigmundsdóttur|Sigríði Sigmundsdóttur]], fædd 18. mars 1897, dáinn 18. maí 1982, sem hann kvæntist 1928. Hún var frá Hamraendum í Breiðuvík á Snæfellsnesi, en var ættuð úr Vestur-Skaftafellssýslunni eins og hann og meira að segja fædd í Breiðuhlíð í Mýrdal, næsta bæ austan túngarðsins í Neðradal, en fluttist á öðru ári vestur á Snæfellsnes með foreldrum sínum vegna langþrengsla í Mýrdalnum.<br>

Magnús og Sigríður hófu fyrst búskap sinn á [[Landamót|Landamótum]] í Vestmannaeyjum en fluttust síðan að [[Skólavegur 25|Skólavegi 25]] þar sem þau bjuggu til ársins 1933, er þau fluttust til Hafnarfjarðar og ári síðar 1934, til Reykjavíkur, en þar bjuggu þau síðan til dauðadags. Fyrstu búskaparárin í Vestmannaeyjum var Magnús á bátum, en fór fljótt að stunda almenna verkamannavinnu, sem hann stundaði einnig í Hafnarfirði og Reykjavík. Síðustu 25 árin sem hann vann starfaði hann hjá Reykjavíkurborg og vann í grjótnámi og við tjöruvélar borgarinnar við framleiðslu malbiks til gatnagerðar. Magnús var reglusamur, hæglátur og ljúfmenni hið mesta, en eldhugi til verka og vann langan vinnudag mestan hluta starfsævinnar og gekk til vinnu allt fram til 75 ára aldurs, en hluta úr árinu fram til 77 ára.<br>

Magnús og Sigríður kona hans eignuðust tvo syni saman sem þau komu báðum til mennta, þá Sigmund Grétar, fæddan 22. desember 1927, dósent við læknadeild Háskólans, yfirlækni við Blóðsjúkdómadeild Landspítalans og sérfræðing í blóðsjúkdómum, kvæntan Guðlaugu Sigurgeirsdóttur, og dr. odont. Þórð Eydal Magnússon, fæddan 11. júlí 1931, prófessor við tannlæknadeild Háskólans, sérfræðing í tannréttingum, kvæntan Kristínu Sigríði Guðbergsdóttur. Einn son átti Magnús fyrir hjónaband með Jónínu Sigríði Gísladóttur, Þórarin fæddan 17. janúar 1921, kennara, sem ólst upp og hefur lengst af kennt við ýmsa skóla í Vestmannaeyjum og býr þar enn ásamt konu sinni Gunnlaugu Rósalind Höjgaard Einarsdóttur. Synir Magnúsar hafa hver um sig eignast þrjú börn eða níu alls og barnabörnin eru nú þegar orðin átta.<br>

'''Marinó G. Jónsson.'''