„Sjómannadagsblað Vestmannaeyja 1980/Minnisvarðinn um Þór“: Munur á milli breytinga

<big><big><center>Minnisvarðinn um Þór</center></big></big>

A síðasta sjómannadegi var afhjúpaður í Friðarhöfn minnisvarði um Pór, fyrsta björg-unarskip okkar íslendinga. Sá sem var pottur-inn og pannan í öllum framkvæmdum við minnisvarðann var Öíafur Æ Kristjánsson. Sjómannadagsblaðið bað hann að segja frá upphafi oggangi mála ísambandi við verkið. Hann segir svo frá:<br>

Upphaf þessa máls var það að Hermann Einarsson, ritstjóri Dagskrár í Vestmanna-eyjum, komst á snoðir um það að skrúfu björgunarskípsins Þórs hafi verið bjargað í land af hinu strandaða skipi í Húnaflóa. Þetta var seint á árinu 1972.<br>

Þetta fékk þegar góðan hljómgrunn bæði hjá stjórn Björgunarfélagsins og upphafs-manni þessa rnáls.

Hermann Einarsson var fullur af áhuga að koma þessari hugmynd á framfæri við bæjar-búa og bað mig að teikna hugmyndina svo að hann gæti komið því í blað sitt Dagskrá.<br>

Ég tregaóist við þessari beiðni lians en benti honum á að hafa samband við hinn ágæta teiknara Guðjón Ólafsson frá Gíslholti og fá hann til að gera lauslega mynd af þessari hugmynd minni, en hlutfallsstærðir voru ekki fyrir hendi þar sem skrúfan var ekki komin til Eyja til að taka mál af.<br>

I Dagskrá'26. nóv. 1972 kemur þetta svo fram með hvatningu til framkvæmda.<br>

Meira skeður svo ekki á árinu 1972. Svo kom gosið sem setti allt á annan endann og skrúfan ekki einu sinni komin til Eyja fyrir gos.<br>

Svo er það ekki fyrr en seint á árinu !976 að ég fór að hugsa um þetta mál af fullri alvöru. Nú var Skansinn úr sögunni og því þurfti að hugsa upp nýjan stað fyrir minnis-merkið.<br>

Pá datt mér í hug að grasflöturinn inn af Friðarhöfn væri alveg sjálfkjörinn fyrir þetta.<br>

Eg skrifaði formanni Björgunarfélagsins Jóni I. Sigurðssyni og sendi honum jafnframt lauslegt riss af þessari hugmynd. Honum og öðrum í stjórn félagsins leist mjög vel á þetta.<br>

Eg fór þegar með honum og mældi skrúf-una upp svo að ég vissi hvað ég væri að vinna með.<br>

Pá kom það fram að eitt af fjórum blöðum var brotið við öxul og varð að haga sér eftir því og skrúfan nokkuð sködduð að öðru leyti eftir rúmlega 40 ára legu í sjó.<br>

Til Eyja kom svo varðskipið J?ór með skrúfuna 11. apríl 1977.<br>

Aðaluppdráttur minn er dagsettur í janúar 1977. Pá fékk ég Óskar bróðurminn sem býr í Ytri-Njarðvík til að gera Iíkan eftir upp-drætti mínum.<br>

Af stjórnarmönnum Björgunarfélagsins hefi ég mest unnið með Lárusi Ársælssyni gjaldkera félagsins sem hefur verið mjög áhugasamur og ötull við að hafa ávallt fé til reiðu eftir því sem framkvæmdum miðaði áfram og Kristni Sigurðssyni sem hefur haft með höndum alla aðdrætti. Jafnframt hefur hann smíðað öll hleðslu og steypumót o.fl.<br>

Runólfur Dagbjartsson, múrarameistari, gerði alla hleðslu og múrverk og hefur hann unnið starf sitt af mikilli prýði. Honum til aðstoðar var Sigurður Jónsson frá Engey.<br>

Eins og áður getur var skrúfan nokkuð illa farin. Viðgerð á henni annaðist Vélsmiðjan Magni undir stjórn Ólafs Guðnasonar.<br>

Þá var annar búnaður um skrúfuna gerður á sama stað og var því verki stjórnað af Jóni Þorgilssyni en verkið að mestu unnið af Haraldi Sigurðssyni. Allt var þetta unnið með ágætum.<br>