„Sjómannadagsblað Vestmannaeyja 1971/ Bára blá“: Munur á milli breytinga

Fara í flakk Fara í leit
ekkert breytingarágrip
Ekkert breytingarágrip
Ekkert breytingarágrip
Lína 44: Lína 44:
Heyrið morgunsöng á sænum, sjáið bruna fley. -Söngurinn deyr út í fjarska.<br>
Heyrið morgunsöng á sænum, sjáið bruna fley. -Söngurinn deyr út í fjarska.<br>
BJÖRK<br><br>
BJÖRK<br><br>
::'''Maðurinn á ströndinni'''<br><br>
::Á ströndinni aleinn stóð hann,.<br>
::starði í þögn á sæinn..<br>
::Litlir gárar sér léku.<br>
::léttir við hreinan blæinn..<br>
::Halurinn aldni horfði .<br>
::í huga til liðinna ára,.<br>
::er fleyið hans flesta daga.<br>
::faðmaði hafsins bára.<br><br>
::Það kviknar í augunum eldur,<br>
::er endurminningar vakna.<br>
::Um vanga slær björtu brosi,<br>
::er böndin af atvikum rakna.<br>
::- Hann minnist, er ungur sér undi<br>
::alla daga við sjóinn<br>
::og heill var hugurinn bundinn<br>
::við hafið, er pabbi var róinn.<br><br>
::Hann man: Hversu mannshugur geymir<br>
::mikið frá liðnum árum<br>
::og löngu síðar fæst litið<br>
::leiftur af gleði og tárum.<br>
::í minningum skiptast á skúrir<br>
::og skin, sem á stærra sporið,<br>
::erfiðleikarnir efldu<br>
::andans og manndómsþorið.<br><br>
::Hann man ennþá ferðina fyrstu,<br>
::er fór hann með pabba í róður, <br>
::Hve bátnum vaggaði báran,<br>
::Hve blíður var hennar óður.<br>
::Hve sá hann á söltum legi <br>
::sjóndeildarhringinn stækka.<br>
::Hve þóttist hann þennan daginn<br>
::þroskast sjálfur og hækka.<br><br>
::Árstíðir örhratt líða.<br>
::í ártugi saman renna.
::Eldar frá starfsins arni
::áfram lifa og brenna.
::Hans störf voru unnin á öldum
::Ægis um langan tíma,
::þar reyndi á huga sem hendur
::hörð var stundum sú glíma.<br><br>
::Þar fann hann lífið þó fegurst,<br>
::þess fylling og æðasláttinn. <br>
::Þar lærði 'ann að skynja skýrast<br>
::Skaparans undramáttinn:<br>
::í hvæsandi brimsins boðum, <br>
::í bárunnar létta óði, <br>
::í ofsaveðursins orgi <br>
::og andvarans þýða ljóði.<br><br>
::Er sindrandi leifturlogar<br>
::liðu um himingeiminn<br>
::og stjörnublysin brunnu <br>
::birtunni dreifðu um heiminn,<br>
::fegurðin hjartað fyllti <br>
::fögnuði' og lotning skærri.<br>
::Þá vaknaði örugg vissan, <br>
::að var honum Drottinn nærri.<br><br>
::Næturtjöldin svo tóku <br>
::að titra fyr' nýjum degi: <br>
::Sólgeislar bjartir <br>
::báru bjarma að jörð og legi.<br>
::Leiftrandi logamyndir <br>
::lágu um dal og ögur -<br>
::fegurð þess finnur enginn <br>
::að fullu við annars sögur.<br><br>
'''Vertíðarnótt við Vestmannaeyjahöfn'''<br><br>
::Fegurð og friður ríkti<br>
::á farmannsins brautu tíðum,<br>
::en margoft þó reyndi á manndóm<br>
::í myrkri og vetrarhríðum,<br>
::þá dvaldi hugurinn heima<br>
::því hún, sem að vakti löngum,<br>
::á hamfarir hafs og vinda<br>
::hlustar með tár á vöngum.<br><br>
::Hann vissi að brennheitar bænir<br>
::frá brjósti hennar þá stigu<br>
::til hans, sem stormana stillir<br>
::og stórsjói' er risu og hnigu.<br>
::Öruggum huga hann einnig<br>
::alföður hendinni treysti<br>
::og fól sig og ástvini alla<br>
::þess umsjón, er vanda hvern leysti<br><br>
::Óveðri slotar og aftur <br>
::fer unaðarljómi um hafið.<br>
::Allt, sem á undan var gengið<br>
::í ómælisrúminu grafið. <br>
::Farmanni hamingjan færir <br>
::fögnuð hjá vinunum heima.<br>
::Minning um alföður umsjón<br>
::til æviloka mun geyma.<br><br>
::Árstíðir örhratt líða,<br>
::aldirnar framhjá renna.<br>
::Eldar frá starfsins arni<br>
::ennþá lifa og brenna.<br>
::Ennþá er staðið á ströndu<br>
::og starað í þögn á sæinn,<br>
::er litlir gárar sér leika. <br>


{{Sjómannadagsblað Vestmannaeyja}}
{{Sjómannadagsblað Vestmannaeyja}}
1.368

breytingar

Leiðsagnarval