„Sjómannadagsblað Vestmannaeyja 1996/ Háseti á Sjöstjörnunni“: Munur á milli breytinga

Í desember var ákveðið að Sjöstjarnan færi nokkrar ferðir til Reykjavíkur að sækja vörur og annað sem til félli. Það mun hafa verið 20. desember að lestað var í Reykjavík og var það síðasta ferðin. Lokið var að lesta um kvöldmatarleytið og sjóbúið svo sem kostur var því veðurútlit var ljótt. Þar sem heimsstyrjöldin síðari stóð sem hæst var erfitt að afla veðurfregna og urðu sjómenn að treysta á loftvogina og gæta að skýjafari í upphafi hverrar sjóferðar. Ásmundur fékk þær upplýsingar að búast mætti við vaxandi suðvestanátt undir morgun. <br>

Þegar leystar voru landfestar var enn hæglætisveður, en loft þungbúið og loftvog ört fallandi. Þegar komið var út fyrir Engey fór að kula á móti og sjór tók að ýfast að sama skapi. Ef veðurspáin stæðist átti heimferðin að ganga að óskum, ekki átti að hvessa af suðvestri fyrr en við værum komnir fyrir Reykjanes. <br>