„Blik 1969/Hetjan fótalausa og eiginkonan, II. hluti“: Munur á milli breytinga
Fara í flakk
Fara í leit
Ekkert breytingarágrip |
Ekkert breytingarágrip |
||
| Lína 102: | Lína 102: | ||
Þau höfðu ekki búið saman síðustu 8 árin. Hún afréð að fórna sjálfri sér, en vildi ekkert eiga á hættu um framtíð barnanna. Öryggi þeirra var henni fyrir öllu, móðurinni og eiginkonunni Guðrúnu Kristjánsdóttur. Hún kaus að hafa stúlkurnar sínar framvegis undir handleiðslu góðs og göfugs fólks.<br> | Þau höfðu ekki búið saman síðustu 8 árin. Hún afréð að fórna sjálfri sér, en vildi ekkert eiga á hættu um framtíð barnanna. Öryggi þeirra var henni fyrir öllu, móðurinni og eiginkonunni Guðrúnu Kristjánsdóttur. Hún kaus að hafa stúlkurnar sínar framvegis undir handleiðslu góðs og göfugs fólks.<br> | ||
Svo fluttist Guðrún Kristjánsdóttir suður í Norðfjörð síðla sumars 1903, ein sín liðs, til þess að stofna eiginmanni sínum heimili á ný. Héðan af skyldi hún standa við hlið hans í lífsbaráttunni, fórna honum öllu, er hún gat honum í té látið.<br> | Svo fluttist Guðrún Kristjánsdóttir suður í Norðfjörð síðla sumars 1903, ein sín liðs, til þess að stofna eiginmanni sínum heimili á ný. Héðan af skyldi hún standa við hlið hans í lífsbaráttunni, fórna honum öllu, er hún gat honum í té látið.<br> | ||
[[Mynd: | [[Mynd: 1969 b 60.jpg|thumb|400px|''Hjónin Guðrún og Jón.'']] | ||
Hjónin tóku á leigu litla íbúð í timburhúsi þarna á Stekkjarnesinu. Það hús hét Sjólyst og stóð utan við Ytri-Hólslækinn niður við Strandveginn. Þarna hófu þau búskap á ný.<br> | Hjónin tóku á leigu litla íbúð í timburhúsi þarna á Stekkjarnesinu. Það hús hét Sjólyst og stóð utan við Ytri-Hólslækinn niður við Strandveginn. Þarna hófu þau búskap á ný.<br> | ||
Svo leið tíminn í sátt og samlyndi. Hinn 1. ágúst 1904 fæddi Guðrún eiginmanni sínum stúlkubarn. Séra Jón Guðmundsson á Nesi skírði barnið Sigfríði. Lífssólin skein við foreldrunum, og þó sérstaklega móðurinni - henni, sem hafði fórnað samvistum við báðar stúlkurnar sínar, ljósin sín, hamingjudísirnar sínar. Nú | Svo leið tíminn í sátt og samlyndi. Hinn 1. ágúst 1904 fæddi Guðrún eiginmanni sínum stúlkubarn. Séra Jón Guðmundsson á Nesi skírði barnið Sigfríði. Lífssólin skein við foreldrunum, og þó sérstaklega móðurinni - henni, sem hafði fórnað samvistum við báðar stúlkurnar sínar, ljósin sín, hamingjudísirnar sínar. Nú | ||