„Blik 1980/Samvinnusamtökin í Vestmannaeyjum (framhald), IV. hluti“: Munur á milli breytinga
Fara í flakk
Fara í leit
Ekkert breytingarágrip |
Ekkert breytingarágrip |
||
| Lína 62: | Lína 62: | ||
Brátt var efnt til útsölu í Reykjavík á vefnaðarvörum og búsáhöldum. Sú útsala gekk illa, þó að afsláttur væri mikill. Allt þetta basl hafði mikið fjárhagslegt tap í för með sér fyrir fyrirtækið. | Brátt var efnt til útsölu í Reykjavík á vefnaðarvörum og búsáhöldum. Sú útsala gekk illa, þó að afsláttur væri mikill. Allt þetta basl hafði mikið fjárhagslegt tap í för með sér fyrir fyrirtækið. | ||
Tveir menn unnu sérstaklega að björgunarstörfum í Eyjum fyrir Kaupfélagið. Það voru þeir [[Garðar Arason]], sem hefur verið starfsmaður þess frá árinu 1957 og [[Bjarni Bjarnason (Breiðholti)|Bjarni Bjarnason]] í [[Breiðholt]]i.<br> | Tveir menn unnu sérstaklega að björgunarstörfum í Eyjum fyrir Kaupfélagið. Það voru þeir [[Garðar Arason (Þorlaugargerði)|Garðar Arason]], sem hefur verið starfsmaður þess frá árinu 1957 og [[Bjarni Bjarnason (Breiðholti)|Bjarni Bjarnason]] í [[Breiðholt]]i.<br> | ||
Vorið 1973 hætti Ragnar Sn. Magnússon kaupfélagsstjórastarfinu. Við því tók [[Bogi Þórðarson]], fyrrv. kaupfélagsstjóri á Patreksfirði. Honum var falið prókúruumboð Kaupfélagsins, þar til ráðinn var fastur kaupfélagsstjóri.<br> | Vorið 1973 hætti Ragnar Sn. Magnússon kaupfélagsstjórastarfinu. Við því tók [[Bogi Þórðarson]], fyrrv. kaupfélagsstjóri á Patreksfirði. Honum var falið prókúruumboð Kaupfélagsins, þar til ráðinn var fastur kaupfélagsstjóri.<br> | ||
Á fundi kaupfélagsstjórnarinnar í Sambandshúsinu 13. nóv. 1973 var samþykkt að auglýsa kaupfélagsstjórastöðuna til umsóknar. Þá sóttu þrír menn um hana. Einn þeirra var [[Georg Hermannsson]] í Borgarnesi, starfsmaður og trúnaðarmaður Kaupfélgs Borgfirðinga þar. Hann var ráðinn kaupfélagsstjóri. Hann hóf síðan starf við áramótin 1973/1974. Tekið var þá til með ötulleik og athafnahug að endurreisa Kaupfélagið úr rústum eftir öll þau ósköp, sem yfir höfðu dunið á undanförnu ári. Heimildir eru fyrir því, að þrír menn reyndust þá kaupfélagssamtökunum alveg sérlega vel og traustir félagsmenn. Það voru þeir [[Sigurgeir Kristjánsson]], forstjóri Olíufélagsins í Eyjum, [[Jónas Guðmundsson (verslunarstjóri)|Jónas Guðmundsson]] verslunarstjóri¹) og [[Garðar Arason]] frá [[Þorlaugargerði|Þórlaugargerði]], starfsmaður Kaupfélagsins. Þessi orð eru skráð eftir Georg kaupfélagsstjóra úr ræðu, sem hann hélt nokkru eftir að hann hóf kaupfélagsstjórastarf sitt í Eyjum: „Án þeirra forgöngu hefði félagið ef til vill lagt upp laupana,“ sagði hann þá. | Á fundi kaupfélagsstjórnarinnar í Sambandshúsinu 13. nóv. 1973 var samþykkt að auglýsa kaupfélagsstjórastöðuna til umsóknar. Þá sóttu þrír menn um hana. Einn þeirra var [[Georg Hermannsson]] í Borgarnesi, starfsmaður og trúnaðarmaður Kaupfélgs Borgfirðinga þar. Hann var ráðinn kaupfélagsstjóri. Hann hóf síðan starf við áramótin 1973/1974. Tekið var þá til með ötulleik og athafnahug að endurreisa Kaupfélagið úr rústum eftir öll þau ósköp, sem yfir höfðu dunið á undanförnu ári. Heimildir eru fyrir því, að þrír menn reyndust þá kaupfélagssamtökunum alveg sérlega vel og traustir félagsmenn. Það voru þeir [[Sigurgeir Kristjánsson]], forstjóri Olíufélagsins í Eyjum, [[Jónas Guðmundsson (verslunarstjóri)|Jónas Guðmundsson]] verslunarstjóri¹) og [[Garðar Arason (Þorlaugargerði)|Garðar Arason]] frá [[Þorlaugargerði|Þórlaugargerði]], starfsmaður Kaupfélagsins. Þessi orð eru skráð eftir Georg kaupfélagsstjóra úr ræðu, sem hann hélt nokkru eftir að hann hóf kaupfélagsstjórastarf sitt í Eyjum: „Án þeirra forgöngu hefði félagið ef til vill lagt upp laupana,“ sagði hann þá. | ||
Garðar Arason sá um rekstur búðarinnar að Hólagötu 28, eftir að hún var opnuð björgunar- og lögregluliði til nota á umbrotaárinu, nokkrum dögum eftir að gosið hófst. Hann hefur ávallt reynzt Kaupfélaginu dyggur og í alla staði góður starfskraftur. [[Bogi Þórðarson]] reynist kaupfélaginu nýtur þegn og úrræðagóður, þá mánuði, sem hann var kaupfélagsstjóri. Þá | Garðar Arason sá um rekstur búðarinnar að Hólagötu 28, eftir að hún var opnuð björgunar- og lögregluliði til nota á umbrotaárinu, nokkrum dögum eftir að gosið hófst. Hann hefur ávallt reynzt Kaupfélaginu dyggur og í alla staði góður starfskraftur. [[Bogi Þórðarson]] reynist kaupfélaginu nýtur þegn og úrræðagóður, þá mánuði, sem hann var kaupfélagsstjóri. Þá | ||
mánuði bjó hann í Reykjavík og greiddi þar úr fjárhagserfiðleikum Kaupfélagsins, sem voru miklir og vandasamir úrlausnar. | mánuði bjó hann í Reykjavík og greiddi þar úr fjárhagserfiðleikum Kaupfélagsins, sem voru miklir og vandasamir úrlausnar. | ||
Á fyrsta aðalfundi eftir gosið voru þessir menn kosnir í stjórn Kaupfélagsins: [[Sigurgeir Kristjánsson]], [[Garðar Arason]], [[Gunnar Sigurmundsson]], [[Jóhann Björnsson (póstfulltrúi)|Jóhann Björnsson]] og [[Jón Stefánsson (vaktmaður)|Jón Stefánsson]], sem setið hafði í stjórn þess frá upphafi. | Á fyrsta aðalfundi eftir gosið voru þessir menn kosnir í stjórn Kaupfélagsins: [[Sigurgeir Kristjánsson]], [[Garðar Arason (Þorlaugargerði)|Garðar Arason]], [[Gunnar Sigurmundsson]], [[Jóhann Björnsson (póstfulltrúi)|Jóhann Björnsson]] og [[Jón Stefánsson (vaktmaður)|Jón Stefánsson]], sem setið hafði í stjórn þess frá upphafi. | ||
Ekki hafði [[Georg Hermannsson]] starfað marga mánuði í kaupfélagsstjórastöðunni, þegar hann lét Kaupfélagið stofna svokallaðan Vörumarkað. Þar eru vörur seldar við lægra verði en almennt á sér stað í umhverfinu. Skráð er í góðri heimild, að Eyjabúar muni hafa hagnazt um 6 milljónir króna á Vörumarkaði Kaupfélagsins árið 1975 og kr. 14 milljónir árið eftir. Þá hafði Kaupfélagið 42-43 % af heildarvörusölu í kaupstaðnum. Vörumarkaður Kaupfélagsins leiðir því til mikilla kjarabóta alls almennings í kaupstaðnum. | Ekki hafði [[Georg Hermannsson]] starfað marga mánuði í kaupfélagsstjórastöðunni, þegar hann lét Kaupfélagið stofna svokallaðan Vörumarkað. Þar eru vörur seldar við lægra verði en almennt á sér stað í umhverfinu. Skráð er í góðri heimild, að Eyjabúar muni hafa hagnazt um 6 milljónir króna á Vörumarkaði Kaupfélagsins árið 1975 og kr. 14 milljónir árið eftir. Þá hafði Kaupfélagið 42-43 % af heildarvörusölu í kaupstaðnum. Vörumarkaður Kaupfélagsins leiðir því til mikilla kjarabóta alls almennings í kaupstaðnum. | ||