„Blik 1976/Skýrsla Rauða Kross Íslands og Hjálparstofnunar kirkjunnar um öflun fjár og framlög til uppbyggingar Eyjabyggðar“: Munur á milli breytinga

:::::::::::::<big>''Rauði Kross Íslands''.“</big>

[[Mynd:blik1976_rauðikross_bls181.jpg|thumb|250px|''Kleppsvegur 32.'']]

[[Mynd:blik1976_rauðikross_bls182.jpg|thumb|250px|''Síðumúli 21.'']]

[[Mynd:blik1976_rauðikross_bls183.jpg|left|thumb|250px|''Kríuhólar 4.'']]

Tólf íbúðir hafa frá janúar 1974 til þessa verið setnar öldruðu fólki frá Vestmannaeyjum. Eru íbúðirnar að stærð milli 50 og 60 fermetrar. Búið er að ganga frá öllu umhverfi hússins. Kjallaraíbúð hússins, sem er yfir 90 m², var seld, er hún var tilbúin.

Í apríl 1973 ákvað Rauði Krossinn í samráði við bæjarstjórn Vestmannaeyja að sjá um innréttingar 18 íbúða fyrir aldrað fólk frá Vestmannaeyjum í leiguhúsnæði í húsinu nr. 21 við Síðumúla í Reykjavík. 13 íbúðanna urðu tæplega 50 m² að stærð, en fjórar nokkuð stærri, þ.e. 55 og 60 m². Vestmannaeyjabær gerði leigusamning um húsnæðið. Var flutt í allar íbúðirnar í desember 1973 og janúar 1974 og eru þær allar (17 talsins, þar sem einni íbúðinni var breytt í sameiginlega setustofu) setnar í dag.<br>

Enginn dómur skal lagður á þær ákvarðanir og ráðstafanir, sem gerðar voru. Það var mikið lán fyrir Rauða Krossinn og málið í heild, að ákvarðanir drógust fram á árið 1974, eftir að eldgosið hætti og menn fóru að verða vissir um endurbyggð í Vestmannaeyjum eftir gosið. Standa vonir til, að ákvarðanir hafi verið heilladrjúgar fyrir samfélagið, en reynslan ein mun þó skera úr um það. Það má ekki gleymast, að félögin störfuðu sem fulltrúar gefenda innlendra sem erlendra, og ákvarðanir þeirra urðu að hallast að lausnum, sem samrýmdust starfsramma þeirra, enda gengið út frá því, að hugur gefenda hafi verið, að framlög þeirra færu í fyrstu hjálp meðan hennar var þörf og það, sem var afgangs í félagslegar innréttingar.