„Blik 1969/Byggt gagnfræðaskólahús í Vestmannaeyjum“: Munur á milli breytinga

Um haustið nuddaði forusta andspyrnunnar í bænum látlaust á því við bæjarstjóra og fleiri ráðandi menn í kaupstaðnum, að aðrar framkvæmdir kölluðu meira að í bæjarfélaginu en þessi bygging Gagnfræðaskólans. „En nú verður tæpast aftur snúið,“ sagði bæjarstjóri og kímdi.

Sparisjóður Vestmannaeyja lánaði fé til framkvæmdanna þetta haust. Þar spyrnti fulltrúi andspyrnunnar við fæti eftir getu, en ég naut drengilegs stuðnings hinna í stjórn Sparisjóðsins, og þó sérstaklega [[Helgi Benediktsson|Helga Benediktssonar]], sem studdi byggingarmál skólans af fremstu getu. Það

er bezt að ég geti þess strax, að Sparisjóður Vestmannaeyja lánaði samtals þau ár, sem byggingarframkvæmdirnar stóðu yfir, um eða yfir 900 þúsundir króna til skólabyggingarinnar. Án hans hjálpar hefði byggingin aldrei risið af grunni, því að allir bankar virtust lokaðir fyrir þvílíkum framkvæmdum, af hvaða ástæðum sem það kann að hafa verið. Þó er mér skylt að geta þess, að eitt sinn fékk ég háan víxil seldan í Landsbankanum til greiðslu á efni og vinnu við bygginguna, með því að ég samþykkti hann sjálfur persónulega. Þá kröfu undraðist ég stórlega, því að satt að segja átti ég þá ekki bót fyrir botninn á mér, sjálfur á kafi í skuldum eftir að hafa hrófað okkur upp húsi á undanförnum tveim árum, og það ekki meira en hálfgert. En það er samt bezt að segja það strax, svo að það gleymist ekki, að Landsbanki Íslands var eini bankinn, sem veitti mér einu sinni kost á láni til skólabyggingarinnar. Hvar sem ég ympraði á þeim annars staðar, fékk ég einbeitt nei.