„Björgunarfélag Vestmannaeyja“: Munur á milli breytinga

Árið 1918 var stofnað Björgunarfélag Vestmannaeyja (BV) og var tilgangur félagsins að kaupa björgunar- og eftirlitsskip, annast bjargráð, eftirlit með veiðarfærum og landhelgisgæslu við Ísland. Fyrsta verkefni félagsins var að fá lagðan talsímastreng suður í [[Stórhöfði|Stórhöfða]] svo fylgjast mætti með nauðstöddum bátum þaðan og koma skilaboðum sem fyrst niður í bæ. Árið 1920 kom svo Þór (sjá neðar). Björgunarfélag Vestmannaeyja var frumkvöðull á öðrum sviðum. Til dæmis má taka að í mörg ár stóð félagið fyrir því að veðurskeyti væru sett upp á nokkrum stöðum í bænum. Annar björgunarbátur var fenginn til Vestmannaeyja árið 1930 og fékk sá bátur nafnið „Herjólfur“. Árið 1935 stóð björgunarfélagið fyrir því að lagður var símastrengur á Eiði við bátaskýlið sem Björgunarfélagið átti. Árið 1977 var fékk Björgunarfélagið sína fyrstu talstöðvar. Árið 1982 fékk Björgunarfélagið sína fyrstu bifreið. [[Slysavarnardeildin Eykyndill]] gaf fullkomnar sjúkrabörur í bifreiðina ásamt talstöðvum. Árið 1992 var svo sameinað Björgunarfélag Vestmannaeyja og Hjálparsveit skáta Vestmannaeyjum undir nafni Björgunarfélags Vestmannaeyja. Félagið er nú vel búið og er með einn besta viðbragðstíma í sjóbjörgun á Íslandi. Tveir hafa látist við störf Björgunarfélagsins, Kjartan Eggertsson (H.S.V.) lést 20.Júlí 1977 og Hannes Óskarsson (H.S.V.) lést 21.Janúar 1982.

26.mars 1920 kom [[Þór]] (fyrsti) til Vestmannaeyja og var gufuskip. Helsta starf þess var að annast eftirlit, bjargráð, landhelgisgæslu og vernda veiðafæri eyjabáta fyrir ágangi erlendra veiðiþjófa. Árið 1922 var sett fallbyssa á hann svo hann gæti betur stuggað við veiðiþjófum og færa þá til hafnar. Endalok Þórs voru að hann strandaði á Sölvabakkaskerjum í Húnaflóa 21.desember 1929 en þá var hann í eign Íslenska ríkisins. Laugardaginn 9. júní 1979 sem var Sjómannadagur var vígður minnisvarði um Þór. Minnisvarðinn er hlaðinn stallur með skrúfunni af Þór sem kafarar náðu upp.