„Sjómannadagsblað Vestmannaeyja 2007/Minning látinna“: Munur á milli breytinga

Valdimar Guðmundsson var fæddur í Reykjavík 24. júní 1950 og hann lést í Vestmannaeyjum 27. apríl 2006. Foreldrar hans voru Guðmundur Kristinn Axelsson f. 24. 08. 1928 d. 26. 10. 1997 og Dýrfinna Jörgína Valdimarsdóttir f. 1. maí 1931 d. 23. júní 1992. Valdimar átti þrjá bræður, þá Stefán Kristin f. 4. jan. 1953 d. 7. jún. 1994. Axel og Hafstein sem eru búsettir hér í Eyjum og systir þeirra, Þóranna, býr í Ólafsvík.<br>

Kornungur, 15 ára gamall, byrjaði Valdimar á sjó á síðutogaranum Maí frá Hafnarfirði, var síðan á togurum Júpiters og Mars og hjá Bæjarútgerð Reykjavíkur. Hann settist að í Vestmannaeyjum 1978 eftir að hafa verið um hríð á Danska-Pétri VE, var síðar hér á Klakki, Gullborgu, Sindra , Gídeon, Hugni og Breka. Eftir sjómennskuna starfaði hann hjá Vestmannaeyjabæ í 10 ár.<br>

Hinn 25. desember 1979 giftist hann Guðrúnu Eyland og áttu þau saman soninn Gunnar Viðar, lögregluþjón, sem er búsettur í Reykjavík. Hann á soninn Björn Smára f. 9. mai 2003.<br>

Fyrir átti Guðrún tvö börn sem voru hjá þeim fystu árin í sambúð þeirra. Þau eru Gísli Eyland, vélvirki, á Sauðárkróki og Kristín Eva, verslunareigandi, í Reykjavík, Sveinsbörn.

<big>'''Haraldur Guðnason'''</big><br>

'''F. 30. september 1911 - D. 28. janúar 2007'''<br>

[[Haraldur Guðnason]] bókavörður lést 28. janúar sl. Hann var á 96. aldursári og orðinn elstur karlmanna í Vestmannaeyjum, fæddur 30. september 1911.<br>

Haraldur var Rangæingur að kyni, vel af Guði gerður og kraflalegur fram eftir öllum aldri, reglusamur á alla grein og háttvís í umgengni. Ég hygg að það sé samdómur allra sem þekktu hann að vandaðri mann til orðs og æðis væri erfitt að finna. En Haraldur var líka glettinn og glaðvær og þægilegur í allri umgengi. Því kynntust hinir fjölmörgu lánþegar Bókasafns Vestmannaeyja en þeirri stofnun stjórnaði hann í nær þrjá áratugi, 1949-1978. En hann gat ygglt sig ef menn höguðu sér ekki vel, eða eins og honum fannst passa hverju sinni.<br>

Foreldrar hans voru hjónin Guðni Vigfusson og Elín G. Illugadóttir er buggju á nokkrum bæjum í Austur-Landeyjum, síðast í Vatnahjáleigu. Haraldur átti einn bróður, Jóhann, er varð bóndi á föðurleifð sinni en er látinn fyrir nokkrum árum.<br>

Haraldur naut lítillar skólagöngu, en varð eigi að síður með árunum einhver fjölfróðastur manna í Eyjum. Hann varð snemma bókelskur og las ógrynnin öll um ævina, ekki bara starfs síns vegna heldur ekki síður af fróðleiksfýsn, bæði íslenskar bækur og ekki síður á erlendum tungum. Enn fremur var hann sígrúskandi, safnaði miklum fróðleik að sér og miðlaði honum af mikilli elju í greinum og bókum. Þess naut Sjómannadagsblað Vestmannaeyja löngum, eins og önnur blöð í Eyjum og á Suðurlandi. Eftir Harald liggja líka tvær samtals bækur eða æviþættir um líf og störf sjómanna, fyrst og fremst, svo sem nöfn þeirra benda til, „''Öruggt var áralag''“ (1966) og „Saltfiskur og sönglist“ (1975). Þess utan tók hann saman hið mikla rit „Við Ægisdyr 1-11“ (1982 og 1991) sem er yfirlitsrit um sögu Vestmannaeyja á 20. öld.