„Sjómannadagsblað Vestmannaeyja 1984/ Sjómannadagur og sjómannadagsráð - Annáll“: Munur á milli breytinga

Samþykkt að gefa í minnismerki drukknaðra og hrapaðra manna kr. 5.000 og að auki skuldabréf vegna togarakaupa Vestmannaeyjabæjar 1946 að upphæð 5.000 auk vaxta sem féllu í gjalddaga 1949. Á sama fundi var ákveðið að gefa 6.000 krónur til Elliheimilis Vestmannaeyja og af þeim peningum verði greiddir munir sem keyptir hafa verið, klukka og loftvog, og þeir settir upp í herbergi í norðurenda hússins á annarri hæð sem tileinkað hefur verið sjómönnum. Þá var á sama fundi kosin fimm manna nefnd til að undirbúa byggingu bátaskýlis á Skansinum og einnig átti sama nefnd að vinna að því að selja bátaskýli sjómannadagsins.<br>

<center>'''1952</center><br>

Stjórn sjómannadagsráðs: Formaður: Grétar Skaftason, féhirðir: Kristinn Sigurðsson, gjaldkeri: Guðni Grímsson, ritari, Jóhann Hannesson.<br>

<center>'''1963'''</center><br> Formaður, Sigurður Elíasson, féhirðir: Kristinn Sigurðsson, gjaldkeri, Hjörleifur Hallgrímsson, ritari: Jóhann Fr. Hannesson.<br>Því miður er ekkert skráð um árið 1964 og því ekki vitað um stjórn, en formaður var Ágúst Bergsson.<br>

Formaður, Erling Pétursson, féhirðir Kristinn Sigurðsson, gjaldkeri Hreinn Pálsson, ritari, Garðar Sigurðsson.<br>

<center>'''1972'</center><br>

Þetta ár voru margir fundir og mikið rætt um byggingu dvalarheimilisins aldraðra og stefnt að því að það yrði í tengslum við nýja sjúkrahúsið, svo nefnd norður-álma. Fyrir lá loforð frá Pétri Sigurðssyni um að framlag til byggingarinnar fengist frá happdrætti Dvalarheimilis aldraðra þar sem 40% af tekjum þess ætti að fara út á land samkvæmt leyfi fyrir happdrættið. En hér fór sem oft áður að gefin voru fögur loforð á meðan að verið var að fá endurnýjun á leyfi fyrir happdrættið, en þegar leyfið var fengið gufuðu loforðin upp, og svo mikið er víst að aldrei hefur króna komið til Vestmannaeyja frá því. Kosin var húsbyggingarnefnd. Hana skipuðu: Jóhannes Kristinsson, Sigmar Þ. Sveinbjörnsson og Högni Magnússon. Fráleitt er að saka þá á nokkurn hátt um að þeir hafi ekki unnið mikið og vel í þessu máli þótt árangur hafi ekki orðið meiri.<br>

Þetta var erfitt ár fyrir sjómannadagsráð eins og aðra Vestmannaeyinga. Þá hélt Einar J. Gíslason ræðu og minntist látinna. Tvær stúlkur úr Reykjavík sungu og lagður var blómsveigur að fótstalli minnisvarðans, það gerðu Jóhannes Kristinsson og Kristinn Sigurðsson. Flestir þeir sem staddir voru í Eyjum, mættu við þessa athöfn. Þá var flogið til Reykjavíkur og þar haldið hóf um kvöldið að Hótel Borg og þótti það takast vel. Sama stjórn og áður sá um daginn.<br>

''Konungsskipið Norge. Til hans hátignar Olafs V. Noregskonungs.<br>

Sjómenn á fiskiskipaflota Vestmannaeyja senda hans hátign Ólafi V. Noregskonungi hjartanlegar kveðjur með ósk um góða ferð. Við þökkum alla þá hjálp sem yðar hátign og norska þjóðin hefur veitt okkur. Við kveðjum með því að segja Noregi allt'' (einkunnarorð konunga).<br>

Frá konungsskipinu Norge: Til sjómanna í Vestmannaeyjum.<br>

''Ég þakka sjómönnum í Vestmannaeyjum fyrir vinsamlegar kveðjur og fyrir fylgdina við komu mína og brottför. Ég óska yður öllum alls hins besta í framtíðinni.<br>