3.704
breytingar
„Sjómannadagsblað Vestmannaeyja 1989/Sjómannadagurinn 1988“: Munur á milli breytinga
Fara í flakk
Fara í leit
Sjómannadagsblað Vestmannaeyja 1989/Sjómannadagurinn 1988 (skoða efni)
Útgáfa síðunnar 14. júní 2019 kl. 15:00
, 14. júní 2019ekkert breytingarágrip
Ekkert breytingarágrip |
Ekkert breytingarágrip |
||
| Lína 21: | Lína 21: | ||
Ekki er hægt að segja að blásið hafi byrlega á sunnudeginum, hann heilsaði með þoku og rigningu. En fjölmennt var svið sjómannamessu í Landakirkju þar sem séra [[Séra Jóhann Hlíðar|Jóhann S. Hlíðar]] messaði. Að messu lokinni minntist svo [[Einar J. Gíslason|Einar J. Gíslason]] drukknaðra á sinn einstæða máta. Þá voru afhjúpaðir bautasteinar með nöfnum þeirra sem farist hafa í sjó- og flugslysum frá árinu 1950. Munu það vera um eitthundrað manns.<br> | Ekki er hægt að segja að blásið hafi byrlega á sunnudeginum, hann heilsaði með þoku og rigningu. En fjölmennt var svið sjómannamessu í Landakirkju þar sem séra [[Séra Jóhann Hlíðar|Jóhann S. Hlíðar]] messaði. Að messu lokinni minntist svo [[Einar J. Gíslason|Einar J. Gíslason]] drukknaðra á sinn einstæða máta. Þá voru afhjúpaðir bautasteinar með nöfnum þeirra sem farist hafa í sjó- og flugslysum frá árinu 1950. Munu það vera um eitthundrað manns.<br> | ||
Sú nýbreytni var höfð þennan sjómannadag að sameina skemmtun dagsins og heiðrun aflakónga. Átti skemmtidagskráin að fara fram á Stakkagerðistúni að deginum til. En vegna veðurs voru hátíðarhöldin færð inn í Hallarlund. Þar hófst dagskráin með því að þrír miklir sjómenn voru heiðraðir, þeir Már Pálsson, Guðmann Guðmundsson og Einar S. Jóhannesson.<br> | Sú nýbreytni var höfð þennan sjómannadag að sameina skemmtun dagsins og heiðrun aflakónga. Átti skemmtidagskráin að fara fram á Stakkagerðistúni að deginum til. En vegna veðurs voru hátíðarhöldin færð inn í Hallarlund. Þar hófst dagskráin með því að þrír miklir sjómenn voru heiðraðir, þeir Már Pálsson, Guðmann Guðmundsson og Einar S. Jóhannesson.<br> | ||
Áhöfnin á Guðmundi varð þeirrar gæfu aðnjótandi að bjarga tveimur félögum sínum úr sjónum eftir að þeir höfðu fallið útbyrðis er skipið var á loðnuveiðum. Ennfremur var það samdóma álit þeirra á Guðmundi að vinnuflotgallar, sem allir skipverjar klæðast við vinnu, hefðu bjargað lífi þeirra er í sjóinn féllu. Fyrir þetta afrek fékk áhöfnin á Guðmundi viðurkenningu er Garðar Ásbjörnsson veitti viðtöku.<br> | Áhöfnin á Guðmundi varð þeirrar gæfu aðnjótandi að bjarga tveimur félögum sínum úr sjónum eftir að þeir höfðu fallið útbyrðis er skipið var á loðnuveiðum. Ennfremur var það samdóma álit þeirra á Guðmundi að vinnuflotgallar, sem allir skipverjar klæðast við vinnu, hefðu bjargað lífi þeirra er í sjóinn féllu. Fyrir þetta afrek fékk áhöfnin á Guðmundi viðurkenningu er [[Garðar Ásbjörnsson]] veitti viðtöku.<br> | ||
Þeir standa fyrir sínu, lögregluþjónarnir í Vestmannaeyjum. Einn þeirra, Geir Jón Þórisson, var svo lánsamur að vera nærstaddur er maður féll í Vestmannaeyjahöfn. Fyrir þessa frækilegu björgun var Geir Jóni færð viðurkenning.<br> | Þeir standa fyrir sínu, lögregluþjónarnir í Vestmannaeyjum. Einn þeirra, [[Geir Jón Þórisson]], var svo lánsamur að vera nærstaddur er maður féll í Vestmannaeyjahöfn. Fyrir þessa frækilegu björgun var Geir Jóni færð viðurkenning.<br> | ||
Sigurður Georgsson og áhöfn hans á Suðurey VE urðu aflakóngar Vestmannaeyja þetta árið og það ekki í fyrsta skipti.<br> | [[Sigurður Georgsson]] og áhöfn hans á Suðurey VE urðu aflakóngar Vestmannaeyja þetta árið og það ekki í fyrsta skipti.<br> | ||
Garðar Ásbjörnsson, útgerðarstjóri, tók við viðurkenningu fyrir hönd áhafnar Guðmundar en þeir á Guðmundi voru með mesta aflaverðmæti báta.<br> | Garðar Ásbjörnsson, útgerðarstjóri, tók við viðurkenningu fyrir hönd áhafnar Guðmundar en þeir á Guðmundi voru með mesta aflaverðmæti báta.<br> | ||
Enn einu sinni voru það Logi Snædal og hans menn á Smáey sem voru með mest aflaverðmæti togbáta undir 200 rúmlestum. Kom það engum á óvart.<br> | Enn einu sinni voru það [[Logi Snædal Jónsson|Logi Snædal]] og hans menn á Smáey sem voru með mest aflaverðmæti togbáta undir 200 rúmlestum. Kom það engum á óvart.<br> | ||
Hjalti Hávarðsson, stýrimaður og Sigurður Vignisson, vélstjóri tóku við viðurkenningu fyrir hönd skipsfélaga sinna á Breka, fyrir mesta aflaverðmæti togara. Er þetta árviss atburður hjá þeim Brekamönnum.<br> | [[Hjalti Hávarðsson]], stýrimaður og [[Sigurður Vignisson]], vélstjóri tóku við viðurkenningu fyrir hönd skipsfélaga sinna á Breka, fyrir mesta aflaverðmæti togara. Er þetta árviss atburður hjá þeim Brekamönnum.<br> | ||
Vart þarf að taka það fram að Einar J. Gíslason sá um afhendingu verðlauna og viðurkenninga og gerði það eins og honum einum er lagið.<br> | Vart þarf að taka það fram að Einar J. Gíslason sá um afhendingu verðlauna og viðurkenninga og gerði það eins og honum einum er lagið.<br> | ||
Þegar þessu var lokið steig Sverrir Stormsker á svið og skemmti fólki með söng og spili en skemmtunin endaði með því að hin ágæta hljómsveit Sjöund kynnti tónlist af nýrri plötu sem þeir voru að gefa út. Slógu þeir síðan botninn í sýninguna með Presleysýningu.<br> | Þegar þessu var lokið steig Sverrir Stormsker á svið og skemmti fólki með söng og spili en skemmtunin endaði með því að hin ágæta hljómsveit Sjöund kynnti tónlist af nýrri plötu sem þeir voru að gefa út. Slógu þeir síðan botninn í sýninguna með Presleysýningu.<br> | ||