„Sjómannadagsblað Vestmannaeyja 1983/ Vitinn á Geirfuglaskeri“: Munur á milli breytinga

<big><center>'''[[Eyjólfur Gíslason (Bessastöðum)|Eyjólfur Gíslason]]:'''</center></big><br>

<big><big><big><center>Vitinn á [[Geirfuglasker|Geirfuglaskeri]]</center></big></big></big><br>

Í [[Sjómannadagsblað Vestmannaeyja|Sjómannadagsblaði Vestmannaeyja]], 15. árgangi 1966, skrifaði ég grein um byggingu [[Þrídrangaviti|Þrídrangavitans]], en hér ætla ég að segja frá uppsetningu vitans á Geirfuglaskeri, því þar var ég með og ætti því að geta sagt nokkuð rétt frá, auk þess hefi ég nokkra punkta um það skrifað í gamla vasabók, sem ég styðst við.<br>

Þegar sjómenn höfðu fengið langa og góða reynslu af öryggi Þrídrangavitans og að ekki þurfti að skipta um ljósgjafa (gashylkin) til hans nema einu sinni á ári fóru menn að tala um, að gott væri að koma svona ljósvita upp á Geirfuglaskeri og sennilega væri það framkvæmanlegt.<br>

Vitahúsið er að utanmáli tveir metrar á hæð, 1,3 metrar á lengd og 1,1 metri á breidd. Ekki var hægt að koma fyrir í því nema gaskútum og þó húsið sé ekki stórt er það sterklega byggt og níðþungt.<br>

Þetta erfiða verk hefði varla unnist nema fyrir það að þarna voru til átaka margir úrvalsduglegir menn. Eyjamennimir voru flestir góðir og vanir fjallamenn, en nokkrir skipverjar af Hermóði voru þeim til hjálpar.<br>

Þar sem varð að draga húsið upp á skerið er ekkert loft svo að húsið lá fast við bergið og stoppaði því undir hverri bergnibbu og snös sem útúr því stóð. Varð því einn maður að fylgja húsinu alla leið upp á bjargbrún. Þetta erfiða og áhættusama verk tók [[Sigurður Jóelsson]] frá [[Sælundur|Sælundi]] að sér. Hafði hann í höndum sér um sex feta langan battingsplanka og með honum hélt hann húsinu lausu frá berginu þar sem það vildi festast. Tel ég að þá hafi Sigurður Jóelsson verið mesti fjallamaður Eyjanna og er þá mikið sagt því margir voru þar góðir. En Sigurður var mikill krafta og kjarkmaður, öruggur, fisléttur og lipur utan í bergi.<br>

Þegar menn höfðu náð húsinu upp yfir bjargbrúnina var því velt að þeim stað þar sem það átti að standa. Hafði því verið valinn staður uppi á háskerinu þar sem ekkert skyggði á til neinna átta.<br>

Var því næst farið að hugsa til heimferðar, enda dagur að kvöldi kominn. Hröðuðu menn sér svo niður bergið og að steðjanum þar sem báturinn lá við og beið þeirra að flytja þá út í Hermóð, sem fór svo með þá heim til Friðarhafnar og skilaði þar af sér öllum Eyjamönnum eftir vel unnið dagsverk. <br>

En morguninn eftir var farið á m.b. Lunda VE 141 suður að Geirfuglaskeri til að reisa vitann. Formaður með m.b. Lunda var Þorgeir Jóelsson, eins og ætíð. Ekki voru nema fáir menn sem fóru með í þessa ferð af þeim mörgu sem voru með að draga húsið upp á sker, deginum áður. Hafður var með í þessa ferð góður skjöktbátur, því farið var með töluverðan flutning sem tilheyrði vitahúsinu og niðursetningu þess. Svo var og hafður með matarforði handa mannskapnum; mest var

það nú brauðmatur og svo nægar kaffibirgðir og var ég, sem þetta skrifa ráðinn kaffikokkur í þetta ferðalag, því ég kunni vel á prímus.<br>

Þegar búið var að koma gashylkjunum fyrir inni í húsinu og tengja þau við ljóskastarann á húsþakinu, en það gerði Kjartan í Magna, var flaggstöng reist upp við húsið með okkar fagra íslenska flaggi áfestu. Að því loknu var ég kosinn sem aldursforseti í þessum hóp að kveikja ljósið á vitanum og það gerði ég með lotningu og hljóðri bæn, að ljósið logaði vel og lengi og að allir sæfarendur, sem á það treystu, næðu heilir í höfn.<br>

Vitaljósið á Geirfuglaskeri kveikti ég kl. 5 síðdegis fimmtudaginn 28. júní 1956.<br>

Þegar farið var í þetta ferðalag var gert ráð fyrir, að menn yrðu að dveljast uppi á skerinu næturlangt sem varð og raunin á.<br>

Haft var því með í ferðina ágætt tjald sem stagað og hælað var niður á sléttri grasflöt þar uppi og fengu menn sér inni í því smákríublund yfir blánóttina, þó ekki færi þar mikið fyrir sængurfötum eða svefnpokum. En þetta tel ég að muni vera eina nóttin sem legið hefur verið við í Geirfuglaskeri, því hefði það skeð áður, hefði örugglega geymst um það sögur og sagnir fram að þessari öld, því að

Ég undirritaður óska öllum sjómönnum til hamingju með daginn sinn.<br>

Með góðri kveðju.<br>

'''Eyjólfur Gíslason'''<br>

'''frá [[Bessastaðir|Bessastöðum]]'''<br>

{{Sjómannadagsblað Vestmannaeyja}}