„Blik 1967/Þáttur spaugs og spés“: Munur á milli breytinga

===ÚR ÞINGEYJARSÝSLU===

Það er vitað mál, að símastúlkur gildna aldrei undir belti nema þær séu trúlofaðar, og meira að segja harðtrúlofaðar. Þannig var þetta með símastúlkuna á Húsavík. Hún hugsaði sér að gera honum Agli Jónassyni, hinum landskunna hagyrðing þeirra Þingeyinga, nokkurn grikk, gera hann orð1ausan. Hún hringdi til hans og bað hann að botna umsvifalaust þennan fyrri hluta vísu:

:Hví er ég svo feit að framan,

:föl og bleik á kinn?

:bændur gengu úr rúmum en húsfreyjurnar ekki.

Spaklega kveðið:

:andlega og holdlega geldur.

   

==BLESSAÐI BRÚÐHJÓNIN!==

:Um þetta var kveðið:

Þessi bitra skammarvísa var kveðin á alþingi 1894 um Dr. Jón Þorkelsson.

==Á ÖLLU VORU SKITIN SKIL==

[[Mynd:Blik 1967 343 2.jpg|200px|thumb|''Bræðralag''.<br>  

''Allt féll í ljúfa löð eftir síðustu bæjarstjórnarkosningar. Magnús hefur orðið. Hugfangnir hlusta þeir á, Guðmundur og Þorsteinn.'']]

Nei, það stóðst ekki.<br>

3. Að afmælisbarnið væri landskunnur forustumaður í félagsmálum.<br>  

4. Að afmælisbarnið væri landskunnur rithöfundur, skáld, tónsnillingur.<br>

5. Að afmælisbarnið væri afreksmaður í íþróttum eða fjallgöngum.<br>  

Þögn.<br>

6. Að afmælisbarnið væri frömuður í ræktun og búnaði, sjávarútvegi, iðnaði, verzlun eða handverki.<br>  

„Þá vil ég leyfa mér að taka þetta fram:<br>  

Og það afrek hefur hún unnið, að ala honum ? börn (hefi gleymt barnafjöldanum). Þá get ég bezt um það dæmt, að hún er vel hagmælt, og vissulega hefur hún reynzt kvenna fróðust um margt, sem skeður í bænum. Það geta þær bezt vottað, sem setið hafa saumafundi með henni í saumaklúbbnum síðast liðin 20 ár. Þannig hefur hún orðið héraðskunn fræðikona, og ætt sína rekur hún langt fram.“ Svo mikil voru rök hans.<br>

Mér fannst málið æði harðsótt og hugsaði með sjálfum mér: Listin er að kunna að slaka á klónni á réttri stundu. Ég afréð því að semja afmælisskeytið og senda það útvarpinu. Vissi fyrir víst, að ''þeir'' mundu stinga fréttinni undir stól.<br>  

Hringt! - Það var eiginmaðurinn. - Vondur, - reiður. Hann fullyrti, að ég hefði svikið hann, aldrei sent skeytið.<br>  

Ég skoraði á hann að mæta mér á Símstöðinni næsta dag á tilskilinni stundu. Þetta gerði hann. Þarna vottuðu símastúlkurnar, að ég hefði sent skeytið eða viljað senda það, en fréttastofan neitað að taka við því. Jafnframt færðu stúlkurnar mér snuprur eða ákúrur frá fréttamanninum fyrir skeytið, sem fór svo herfilega í bága við settar reglur um flutning afmælisfrétta í útvarpið.<br>  

Eitthvað varð frúin að heita annað en ....<br>

Við komum okkur saman um að kalla hana Önnu. Ef til vill hét hún það!<br>

==ÁSTARÆVINTÝRI GVENDS GRALLARA==

Hér birtir Blik mynd frá ástarævintýri, sem átti sér stað í Eyjum fyrir svo sem 50 árum.<br>

Gvendur grallari hét maður á máli alþýðu í Eyjum. Hann var einsetukarl og bjó í herbergiskytru í Þykkvabænum ''þar'' í verðandi kaupstað.<br>  

Gvendur grallari hugðist komast inn um þakgluggann á norðursúð hússins. Auðvitað vissi hann, hvar Árni útvegsbóndi geymdi stigann sinn og hann vildi Grallari nota. Svo komst hann upp á skúrinn klaklaust og upp að glugganum. Þar hugðist hann nota klaufhamarinn sinn, sem hann tók með sér. En viti menn! Þegar á reyndi, lá rúðan laus yfir gluggaopinu. Þegar Grallari lyfti rúðunni, heyrði hann eitthvert pískur inni á loftinu. Og brátt gekk hann úr skugga um, að gestur var þar fyrir. Þá hafði Grallari rekið aðra löppina inn og niður um gluggagáttina. Þar var þrifið heldur áþyrmilega í hana og honum hrundið, svo hann missti hins fótarins og hrasaði niður á þekjuna. Þá greip Villa vinnukona í Görðum í fótinn, sem inni var, og tók af Grallara fallið. Myndin lýsir þessu betur en orð fá lýst.<br>

Óskaddaður komst Grallari úr þessari ferð heim í bólið sitt í Þykkvabænum. Sögumaður getur þess, að Grallari muni ekki oftar hafa freistað gæfunnar um Freyjuketti og ástaryl.

==Nonni==

''Sami Nonni þinn, amma mín.''<br>  

{{Blik}}