64.592
breytingar
„Blik 1969/Konan, sem vann kærleiksverkið mikla“: Munur á milli breytinga
Fara í flakk
Fara í leit
Blik 1969/Konan, sem vann kærleiksverkið mikla (skoða efni)
Útgáfa síðunnar 20. maí 2008 kl. 20:18
, 20. maí 2008ekkert breytingarágrip
m (Changed protection level for "Blik 1969/Konan, sem vann kærleiksverkið mikla" [edit=autoconfirmed:move=autoconfirmed]) |
Ekkert breytingarágrip |
||
| Lína 1: | Lína 1: | ||
Haustið 1852 fluttu til Vestmannaeyja undan Eyjafjöllum tvö ástfangin hjú, [[Evlalia Nikulásdóttir]], 31 árs, og [[Jón Guðmundsson]], 36 ára. | Haustið 1852 fluttu til Vestmannaeyja undan Eyjafjöllum tvö ástfangin hjú, [[Evlalia Nikulásdóttir]], 31 árs, og [[Jón Guðmundsson í Móhúsum|Jón Guðmundsson]], 36 ára. | ||
Evlalia var dóttir Nikulásar Ingjaldssonar bónda í Berjanesi og konu hans, Helgu Jónsdóttur. Þau hjón bjuggu um árabil í Berjanesi undir Eyjafjöllum. | Evlalia var dóttir Nikulásar Ingjaldssonar bónda í Berjanesi og konu hans, Helgu Jónsdóttur. Þau hjón bjuggu um árabil í Berjanesi undir Eyjafjöllum. | ||
| Lína 7: | Lína 7: | ||
Sex ár höfðu þessi hjú lifað í tilhugalífinu, er þau fluttust til Vestmannaeyja, þá enn ógift. | Sex ár höfðu þessi hjú lifað í tilhugalífinu, er þau fluttust til Vestmannaeyja, þá enn ógift. | ||
Í Eyjum settust þau að í tómthúsinu [[Móhús]]um, sem stóð á Móhúsaflöt suður af [[Kirkjubær|Kirkjubæjum]], í suðurjaðri túns Gríms bónda þar. Tómthús þetta var lítil baðstofa með moldargólfi og svo eldhúskytra. Þá eru upp taldar vistarverurnar þar. | Í Eyjum settust þau að í tómthúsinu [[Móhús]]um, sem stóð á [[Móhúsaflöt]] suður af [[Kirkjubær|Kirkjubæjum]], í suðurjaðri túns Gríms bónda þar. Tómthús þetta var lítil baðstofa með moldargólfi og svo eldhúskytra. Þá eru upp taldar vistarverurnar þar. | ||
Á undan Evlaliu og Jóni bjuggu í tómthúsi þessu hjónin [[Andrés Sigurðsson]] og [[Guðríður Höskuldsdóttir]]. Þá hét tómthúsið [[Prunkinborg]]. Þau skiptu um nafn á því nokkru áður en þau seldu það og fluttu úr því. | Á undan Evlaliu og Jóni bjuggu í tómthúsi þessu hjónin [[Andrés Sigurðsson]] og [[Guðríður Höskuldsdóttir]]. Þá hét tómthúsið [[Prunkinborg]]. Þau skiptu um nafn á því nokkru áður en þau seldu það og fluttu úr því. | ||
| Lína 30: | Lína 30: | ||
Svo liðu næstu 10 árin þarna í Móhúsum í viðburðalitlu brauðstriti. | Svo liðu næstu 10 árin þarna í Móhúsum í viðburðalitlu brauðstriti. | ||
Hinn 13. marz 1874 fórust 6 menn á sexæringnum Gauk frá Eyjum suður af Klettsnefinu norðan vert við mynni ytri hafnarinnar í Eyjum. Þessir menn drukknuðu þar: 1. [[Árni Árnason (Vilborgarstöðum)|Árni Árnason]], bóndi á [[Vilborgarstaðir|Vilborgarstöðum]], 30 ára að aldri, afi [[Árni Árnason (símritari)|Árna heitins Árnasonar]] símritara (Sjá [[Blik 1963]]). 2. [[Erlendur Pétursson]], vinnumaður í [[Litlakot]]i í Eyjum, 22 ára. 3. [[Jón Jónsson (Dölum)|Jón Jónsson]], húsmaður í Dölum, 35 ára, faðir [[Una Jónsdóttir|Unu skáldkonu]]. 4. Sigurður Eyjólfsson, vinnupiltur á [[Steinsstaðir|Steinsstöðum]], 15 ára. 5. [[Stefán Austmann Jónsson]], bóndi í [[Vanangur|Vanangri]], 44 ára (Sjá [[Blik 1961]]). 6. Gísli Brynjólfsson, tómthúsmaður í Móhúsum, fyrirvinna Evlaliu Nikulásdóttur, húsfreyju þar, og faðir Þorsteins Gíslasonar, sem þá var orðinn holdsveikur og ekki þess megnugur, að vinna sér inn daglegar nauðþurftir. | Hinn 13. marz 1874 fórust 6 menn á [[Gaukur áraskip|sexæringnum Gauk]] frá Eyjum suður af Klettsnefinu norðan vert við mynni ytri hafnarinnar í Eyjum. Þessir menn drukknuðu þar: 1. [[Árni Árnason (Vilborgarstöðum)|Árni Árnason]], bóndi á [[Vilborgarstaðir|Vilborgarstöðum]], 30 ára að aldri, afi [[Árni Árnason (símritari)|Árna heitins Árnasonar]] símritara (Sjá [[Blik 1963]]). 2. [[Erlendur Pétursson]], vinnumaður í [[Litlakot]]i í Eyjum, 22 ára. 3. [[Jón Jónsson (Dölum)|Jón Jónsson]], húsmaður í Dölum, 35 ára, faðir [[Una Jónsdóttir|Unu skáldkonu]]. 4. Sigurður Eyjólfsson, vinnupiltur á [[Steinsstaðir|Steinsstöðum]], 15 ára. 5. [[Stefán Austmann Jónsson]], bóndi í [[Vanangur|Vanangri]], 44 ára (Sjá [[Blik 1961]]). 6. Gísli Brynjólfsson, tómthúsmaður í Móhúsum, fyrirvinna Evlaliu Nikulásdóttur, húsfreyju þar, og faðir Þorsteins Gíslasonar, sem þá var orðinn holdsveikur og ekki þess megnugur, að vinna sér inn daglegar nauðþurftir. | ||
Gísli Brynjólfsson var 62 ára, er hann drukknaði. | Gísli Brynjólfsson var 62 ára, er hann drukknaði. | ||
| Lína 45: | Lína 45: | ||
og gæfu í þeirri mikilvægu lífsiðju. Heit bænarorð hennar liðu mörgum unglingnum, sem færðu henni Maríufiskinn sinn, seint úr minni. Þau urðu honum þannig til blessunar. Þannig var þessu til dæmis varið með [[Magnús Guðmundsson frá Vesturhúsum|Magnús Guðmundsson]], formann á Vesturhúsum. | og gæfu í þeirri mikilvægu lífsiðju. Heit bænarorð hennar liðu mörgum unglingnum, sem færðu henni Maríufiskinn sinn, seint úr minni. Þau urðu honum þannig til blessunar. Þannig var þessu til dæmis varið með [[Magnús Guðmundsson frá Vesturhúsum|Magnús Guðmundsson]], formann á Vesturhúsum. | ||
[[Friðrik Guðmundsson]] í Batavíu (f. 1888) segist minnast þess, að hann á aldrinum 5-7 ára trítlaði við hlið föður síns, Guðmundar Ögmundssonar, austur að Móhúsum fyrir hver jól á þessum árum, til þess að færa gömlu konunni annað lærið af „jólaánni“, sem Guðmundur í [[Batavíu|Batavíu]] hafði að föstum sið að lóga rétt fyrir jólin. Drengurinn litli hlakkaði lengi til þeirrar ferðar. Þá gaf góða konan honum | [[Friðrik Guðmundsson]] í Batavíu (f. 1888) segist minnast þess, að hann á aldrinum 5-7 ára trítlaði við hlið föður síns, [[Guðmundur Ögmundsson|Guðmundar Ögmundssonar]], austur að Móhúsum fyrir hver jól á þessum árum, til þess að færa gömlu konunni annað lærið af „jólaánni“, sem Guðmundur í [[Batavíu|Batavíu]] hafði að föstum sið að lóga rétt fyrir jólin. Drengurinn litli hlakkaði lengi til þeirrar ferðar. Þá gaf góða konan honum sykurmola og skonroksköku. Það þótti börnum í Eyjum mikill fengur. Einhver góður og velviljaður maður hafði þá jafnan nokkru áður fært ekkjunni lögg á pela, sem Guðmundur gefandi fékk að bragða á sér til glaðnings og þakklætisvotts. Enn er Friðriki í minni glaðlega og góðlega andlitið á gæðakonunni kærleiksríku í Móhúsum. | ||
Þorsteinn Gíslason lézt 5. júní 1894 á fimmtugsaldri. | Þorsteinn Gíslason lézt 5. júní 1894 á fimmtugsaldri. | ||