„Blik 1951/Elliheimili Vestmannaeyja“: Munur á milli breytinga

<br>

Þess má vænta, að 11. nóvember verði jafnan talinn merkisdagur í             

Öllum ber saman um nauðsyn athvarfs fyrir aldrað fólk, sem ýmissa orsaka vegna hefir ekki ástæðu til að dvelja á heimilum skyldmenna, ef þá nokkrir eru, eða svo nákomnir, að þeir telji sér skyldur í þeim efnum. Hefur því eins og kunnugt er, verið leitað til sjúkrahússins, þegar nauðsyn rak, en það að sjálfsögðu valdið nokkrum truflunum á starfsemi sjúkrahússins.<br>

Allmikið fé hefir verið áætlað af bæjarstjórninni til nýbyggingar elliheimilis, en ekki varð af framkvæmdum. Og svo kom Fjárhagsráð til sögunnar, sem ekki viðurkenndi þörfina, og synjaði jafnan um fjárfestingarleyfi.<br>

Þegar vonlaust var orðið um nýbyggingu að sinni, lagði nefndin til á fundi sínum 24. júlí 1948, að bæjarsjóður keypti húseignina  

[[Skálholt-yngra|Skálholt]], til þess að hefja þar vísi að þeirri starfsemi, þó nefndin væri að sjálfsögðu ekki ánægð með þetta, þar eð allar hugmyndir í þessum efnum höfðu byggzt á því, að byggt yrði nýtt hús.<br>

[[Jes A. Gíslason]] gaf þúsund krónur, sem er óráðstafað.<br>

Karlakór Vestmannaeyja og barnakórinn „Smávinir“ undir stjórn [[Helgi Þorláksson|Helga Þorlákssonar]] og formennsku [[Ragnar Halldórsson|Ragnars Halldórssonar]], gáfu 2300 krónur til kaupa á hljóðfæri. Þessu er ekki ráðstafað.<br>

Auk þess hafa minni gjafir og áheit borizt, að upphæð um kr. 1.000 kr. [[Haraldur Eiríksson|Har. Eiríksson h.f.]] gaf vegglampa í setustofu.<br>

Þessu fólki og félögum, færir elliheimilisnefnd  beztu þakkir.<br>

Ég vil svo enda þessi orð mín með því að óska þessu heimili vistmönnum og starfsfólki alls hins bezta og vona að með þessu verði bætt úr brýnni þörf og verði upphaf þess, að samfélag okkar hér í Eyjum sjái öllum þeim öldruðum mönnum og konum, sem hér dvelja og þess þurfa, fyrir notalegu heimili til dvalar á ævikvöldum.“<br>

Húsið Skálholt, nr. 43 við [[Urðavegur|Urðaveg]]  er  byggt  árið 1925.<br>

Gagngerð viðgerð og miklar breytingar fóru fram á húsinu bæði innan og utan. Hersetumenn þeir, er hér dvöldu á styrjaldarárunum, notuðu húsið til íbúðar og þurfti húsið af þeim sökum mikillar viðgerðar við.<br>

Enn er ýmislegl ógert, svo að elliheimilið fullnægi þeim kröfum, sem gera verður um dvalarskilyrði þar, þó að mikið sé fengið. Þar er þá fyrst að nefna hlýjan og bjartan vinnuskála fyrir blessað gamla fólkið, sérstaklega karlmennina. Enginn getur lifað á „einu saman brauði“ og sízt gamalt fólk, sem unnið hefir nótt með degi langa ævi. Vinnan er því gleðigjafi til hinztu stundar, ef kraftarnir og heilsan leyfa, og vinnugleði sinnar verða vistmenn Elliheimilis Vestmannaeyja að fá að njóta svo sem kostur er.<br>

Gráttu, og þú munt gráta einn.

{{Blik}}