„Blik 1976/Minjaskrá Byggðarsafns Vestmannaeyja, þar sem getið er um 320 Vestmannaeyinga, II. hluti“: Munur á milli breytinga

<br> 619. ''Rokkur''. Þetta er elzti rokkurinn, sem Byggðarsafnið á, enda ber brúðan þess vitni. Þennan rokk áttu upprunalega bóndahjónin í Þórlaugargerði. [[Jón Jónsson Austmann (Þorlaugargerði)|Jón Austmann Jónsson]] prests [[Jón Austmann|Austmanns]] að [[Ofanleiti]] og frú [[Rósa Jónína Hjartardóttir (Þorlaugargerði)|Rósa Hjartardóttir]]. Jón Austmann yngri var fæddur árið 1814. Hann lézt 1888. Sonur þeirra hjóna var [[Hjörtur Jónsson (Þorlaugargerði)|Hjörtur bóndi í Þórlaugargerði]]. Hann var kvæntur frú [[Guðríður Helgadóttir (Þorlaugargerði)|Guðríði Helgadóttur]] frá [[Gerði-stóra|Stóra-Gerði]] í Eyjum. Hún missti þennan mann sinn við slys í [[Hellisey]] sumarið 1883. Eina dóttur áttu þau, sem [[Rósa Hjartardóttir (Þorlaugargerði)|Rósa]] hét. Hún erfði þennan rokk, og mörgum árum eftir fráfall hennar eignaðist Byggðarsafnið hann, með því að frú Guðríður Helgadóttir, móðir hennar, giftist síðar [[Einar Sveinsson (Þorlaugargerði)|Einari Sveinssyni]] í Þórlaugargerði. Sonur þeirra var okkar góði samborgari [[Hjörtur Einarsson (Geithálsi)|Hjörtur Einarsson]] á [[Geitháls]]i (nr. 2) við [[Herjólfsgata|Herjólfsgötu]]. Frá konu hans, frú [[Katrín Sveinbjarnardóttir (Geithálsi)|Katrínu Sveinbjarnardóttur]], barst Byggðarsafninu rokkurinn.

<br> 620. ''Rokkur''. Frú [[Anna Tómasdóttir (Svalbarði)|Anna Tómasdóttir]], kona [[Bjarni Jónsson (Svalbarði)|Bjarna Jónssonar]], gjaldkera og útgerðarmanns að Svalbarða (milli [[Túngata|Túngötu]] og [[Birkihlíð]]ar, sunnan lóðar nr. 24 við Túngötu) átti þennan rokk og notaði hann frá æskuárum sínum á Skammbeinsstöðum í Rangárvallasýslu (f. 1879).<br>  

<br> 621. ''Rokkur'' með látúnsgjörð um hjólið. Þennan rokk smíðaði Þórður bóndi Þorsteinsson á Sléttabóli í Austur-Landeyjum. Rokk þennan átti og notaði um tugi ára frú [[Ólöf Lárusdóttir]] húsfr. á Kirkjubóli á Kirkjubæjum, kona [[Guðjón Björnsson (Kirkjubóli)| Guðjóns bónda Björnssonar]]. Frú [[Lára Kristín Guðjónsdóttir (Kirkjulandi)|Lára Guðjónsdóttir]], húsfr. að Kirkjulandi við Birkihlíð (nr. 10 eða 12), dóttir þeirra hjóna, gaf Byggðarsafninu rokkinn.

<br> 622. ''Rokkur'' með málmgjörð um hjólið. Þennan rokk átti frú [[Sigurlaug Guðmundsdóttir (Kirkjubæ)|Sigurlaug Guðmundsdóttir]] í [[Miðgarður|Miðgarði]] (nr. 13 A) við Vestmannabraut. Frú Sigurlaug var húsfreyja á Kirkjubæjum tugi ára. Maður hennar var [[Ísleifur Guðnason|Ísleifur bóndi Guðnason]]. Þau hættu búskap á Kirkjubæ árið 1919 og fékk þá [[Þorbjörn Guðjónsson]] jörðina til ábúðar. Frú [[Una Helgadóttir (Miðgarði)|Una Helgadóttir]], tengdadóttir þeirra hjóna, gaf Byggðarsafninu rokkinn.

<br> 624. ''Rokkur'', svartur að lit. Þennan rokk átti frú [[Guðríður Jónsdóttir (Heiði)|Guðríður Jónsdóttir]] frá Káragerði i Landeyjum, húsfr. á Heiði (nr. 34) við Heimagötu, kona  

<br> 625 og 626. ''Rokkar''. Á fyrstu árum vélbátaútvegsins í Vestmannaeyjum fluttu til Eyja hjónin Ingimundur Jónsson og frú [[Kristín Hreinsdóttir (Hvoli)|Kristín Hreinsdóttir]], öldruð að árum. Með þeim fluttu til Eyja tvær dætur þeirra, [[Margrét Ingimundardóttir (Hvoli)|Margrét]] og [[Jónína Sigríður Ingimundardóttir|Jónína]]. Eftir fráfall hjónanna bjuggu dæturnar hér í Eyjum um árabil, t.d. um tíma í [[Hólmgarður|Hólmgarði]] (nr. 12) við Vestmannabraut. Þær voru hinar nýtustu konur, sem unnu hér við framleiðslustörf, t.d. við fiskþvott, fiskþurrkun o.s.frv. Á haustin og fram að vertíð unnu systurnar að tóskap svo að orð fór af. Árið 1953 voru þessar systur hættar erfiðisvinnu, enda var Margrét Ingimundardóttir þá orðin 84 ára og Jónína systir hennar 74 ára. Enn bjuggu þær þá saman í Hólmgarði. Um þetta bil sendu þær Byggðarsafninu rokkana sína, snældustólana og ullarkambana. Þessi tóvinnutæki þeirra systra eru hér til sýnis.

<br> 627. ''Rokkur''. Þennan rokk átti frú [[Ingigerður Bjarnadóttir (Lágafelli)|Ingigerður Bjarnadóttir]], kona [[Magnús Árnason (Lágafelli)|Magnúsar Árnasonar]] innheimtumanns að [[Lágafell]]i (nr. 10) við Vestmannabraut. Magnús Árnason gaf Byggðarsafninu rokkinn eftir lát konu sinnar.

<br> 628. ''Rokkur''.  Þennan  rokk  átti fóstra mín, frú [[Stefanía Guðjónsdóttir (Háagarði)|Stefanía Guðjónsdóttir]] að Hóli í Norðfirði. (Sjá [[Blik 1973]], bls. 76).

<br> 629. ''Rokkur''. Frú [[Guðrún Brandsdóttir (Bessastöðum)|Guðrún Brandsdóttir]] heitir kona [[Eyjólfur Gíslason|Eyjólfs Gíslasonar]], fyrrv. bátaformanns eða skipstjóra, og bjuggu þau hjón á [[Bessastaðir|Bessastöðum]], íbúðarhúsi þeirra, sem stóð kippkorn austan við íbúðarhúsið að [[Gerði-stóra|Stóra-Gerði]]. Frú Guðrún var á yngri árum tóskaparkona mikil og hannyrðakona. Hún gaf Byggðarsafninu rokkinn.

<br> 630. ''Rokkur''. Þessi stóri rokkur var nefndur tog- eða tvinningarrokkur, enda notaður til þess að spinna tog eða tvinna band. Rokkinn átti og notaði [[Sigurður Guðbrandsson]] frá Stokkseyri. Hann dvaldist síðustu árin hjá dóttur sinni hér í bæ, frú [[Sigurbjörg Sigurðardóttir (Stað)|Sigurbjörgu Sigurðardóttur]] að [[Helgafellsbraut]] 17. Rokkur þessi var smíðaður árið 1907.

<br> 631. ''Rokkur''. Hann er smíðaður úr íslenzku birki. Rokkinn smíðaði [[Sigurður Ísleifsson|Sigurður smiður Ísleifsson]] í [[Merkisteinn|Merkisteini]] við Heimagötu ( nr.9) fyrir frú [[Stefanía Einarsdóttir|Stefaníu Einarsdóttur]], konu [[Guðmundur Vigfússon|Guðmundar skipstjóra Vigfússonar]] frá [[Holt]]i við Ásaveg (nr. 2). Frú Stefanía gaf Byggðarsafninu rokkinn.

<br> 632. ''Rokkur''. Þennan rokk átti frú [[Una Jónsdóttir (skáldkona)|Una Jónsdóttir]], skáldkona, sem bjó um árabil að Sólbrekku (nr. 21) við Faxastíg.

<br> 633. ''Rokkur'', smíðaður út tekk. Þennan rokk smíðaði Sigurður trésmíðameistari Ísleifsson í Merkisteini (nr. 9) við Heimagötu handa [[Guðrún Jónsdóttir (Merkisteini)|Guðrúnu Jónsdóttur]],  konu  sinni frá Káragerði. Hún spann mikið á rokkinn öll dvalarár sín í Eyjum. Hjónin frú [[Agnes Sigurðsson|Agnes]] og [[Ingi Sigurðsson (Merkisteini)|Ingi smiður Sigurðsson]] í Merkisteini, sonur hjónanna, gáfu Byggðarsafninu rokkinn. Snældustóllinn fylgdi rokknum.

<br> 634. ''Rokkur'' með málmhjóli. Rokk þennan eignaðist Byggðarsafnið úr dánarbúi hjónanna í [[Viðey]] (nr. 30) við Vestmannabraut, frú [[Pálína Jónsdóttr (Viðey)|Pálínu Jónsdóttur]] og [[Guðmundur Einarsson |Guðmundar útgerðarmanns Einarssonar]].

<br> 635. ''Rokkur''. Þennan rokk átti frú [[Kristín Vigfúsdóttir (Sjávargötu)|Kristín Vigfúsdóttir]] frá Keldum á Rangárvöllum, kona [[Halldór Brynjólfsson|Halldórs Brynjólfssonar]] frá [[Gvendarhús]]i. Hún fluttist til Vestmannaeyja árið 1907. Hún lézt 1936 og hafði þá verið stoð og stytta eiginmanns síns um 30 ára skeið, en hann var blindur frá æskuárum sínum. (Sjá grein um þau hjón í [[Blik 1954|Bliki 1954]]). Frú [[Steinunn Sveinbjarnardóttir (Hafnarfirði)|Steinunn Sveinbjarnardóttir]], dóttir frú Kristínar, gaf Byggðarsafninu rokkinn.

<br> 636. ''Salonsábreiða'', brekán, ofin rúmábreiða. Hún er um það bil 70 ára gömul eða unnin 1905. Ábreiðu þessa fékk [[Jón Sveinsson (Nýlendu)|Jón verkamaður Sveinsson]] á [[Nýlenda|Nýlendu]] (nr. 42) við Vestmannabraut, í fermingargjöf árið 1905. Frú [[Arnbjörg Guðmundsdóttir]] spann bandið og óf ábreiðuna.

<br> 637. ''Sauðarvölur'', ''Þráðarvölur'', liðbein úr kné kindar. Á þær var undið ullarbandið, þegar það var undið í hnykil. Þessar tvær sauðarvölur átti og notaði ein hin mesta tóskaparkona hér á sinni tíð, frú [[Marta Jónsdóttir (Baldurshaga)|Marta Jónsdóttir]] í Baldurshaga (nr. 5A) við Vesturveg. Dóttir hennar, frú [[Ingibjörg Högnadóttir]], gaf Byggðarsafninu völurnar.<br>  

[[Sigurður ísleifsson|Sigurðar Ísleifssonar]], trésmíðameistara.

<br> 648. ''Snældustóll'' með fangamarkinu G.Á.D. og ártalinu 1878. Þennan snældustól átti upprunalega frú Guðfinna Árnadóttir, fyrri eiginkona Sigurðar Finnbogasonar útvegsbónda um árabil að Stuðlum í Norðfirði. Þau hjón voru foreldrar frú [[Sigurbjörg Sigurðardóttir (Burstafelli)|Sigurbjargar Sigurðardóttur]] konu [[Árni Oddsson |Árna Oddssonar]] að [[Burstafell]]i (nr. 65 A) við Vestmannabraut. Sonur þeirra, [[Vilhjálmur Árnason]], gaf Bygðarsafninu snældustólinn. Frú Guðfinna Árnadóttir lézt árið 1893 rúmlega 37 ára að aldri.

<br> 654. ''Spanstokkur''. Hann var notaður til þess að halda jafnri breidd á voð í vefstól, meðan ofið var. Þennan spanstokk áttu hjónin á Kirkjubóli á Kirkjubæ, frú Ólöf Lárusdóttir og Guðjón Björnsson. Foreldrar Guðjóns bónda, [[Björn Einarsson |Björn bóndi Einarsson]] og frú [[Guðríður Hallvarðsdóttir]], bjuggu á einu býli Kirkjubæja á árunum 1861 til 1884. Frú [[Ólöf Lárusdóttir]] húsfr. á Kirkjubæ eftir tengdaforeldra sína, gaf Byggðarsafninu spanstokkinn.

<br> 660. ''Tvinningarsnælda''. Þessi snælda er sérleg og verðmætur hlutur í hverju minjasafni vegna þess, að snúður hennar er renndur úr hvalbeini. [[Kristján Sigurðsson (Brattlandi)|Kristján Sigurðsson]], verkamaður að Brattlandi við Faxastíg (nr. 19) gaf Byggðarsafninu

<br> 666. ''Ullarkambar'', yngri gerðin. Þessa ullarkamba átti og notaði hin mikla tóskaparkona á Búastöðum, frú [[Guðrún Magnúsdóttir (Búastöðum)|Guðrún Magnúsdóttir]] húsfreyja, móðir Eyjólfs skipstjóra Gíslasonar, Bessastöðum á Heimaey. Hann gaf Byggðarsafninu kambana.

<br> 667. ''Ullarkambar''. Þessa kamba gaf [[Ólafur Ólafsson kaupmaður|Ólafur kaupmaður Ólafsson]] að [[Sólheimar|Sólheimum]] við [[Njarðarstígur|Njarðarstíg]] (nr. 15) Byggðarsafninu til að minna á landbúskap hans og konu hans, frú [[Steinunn Jónsdóttir (Sólheimum)|Steinunnar Jónsdóttur]], en þau stofnuðu til bús að Eyvindarhólum undir Eyjafjöllum árið 1911. (Sjá [[Blik 1973]], bls. 172).

<br> 671. ''Vefjarskyttur''. Þessar vefjarskyttur bárust Byggðarsafninu frá Gerði, heimili frú [[Sigurfinna Þórðardóttir (Litla-Gerði)|Sigurfinnu Þórðardóttur]] og [[Stefán Guðlaugsson|Stefáns útgerðarmanns og formanns Guðlaugssonar]]. (Sjá nr. 649).

<br> 672. ''Vefjarskytta''. Hana áttu hjónin á [[Mosfell]]i, frú [[Jenný Guðmundsdóttir (Mosfelli)|Jenný Guðmundsdóttir]] húsfr. og [[Jón Guðmundsson (Mosfelli)|Jón Guðmundsson]]. Á vissu tímaskeiði var mikill tóskapur og vefnaður stundaður á því heimili á þeirra búskaparárum.

<br> 678. ''Borðdregill'' („löber“). Þennan borðdregil heklaði frú [[Jenný Guðmundsdóttir (Mosfelli)|Jenný Guðmundsdóttir]], fyrrverandi húsfreyja að Mosfelli. Hún var 96 ára, þegar hún heklaði þennan dregil og gaf hann Byggðarsafninu (f. 1879 ). Frú Jenný Guðmundsdóttir er frá Bakka í Landeyjum. Eiginmaður hennar var Jón útvegsbóndi Guðmundsson frá Búðarhóli í Landeyjum. Frúin er enn á lífi, þegar þetta er ritað, 1975. (Sjá sögu Kf. Fram í [[Blik 1974|Bliki 1974]]).

<br> 679. ''Borðdúkur''. Hann saumaði á sínum tíma, eða um 1920, frú [[Ritverk Árna Árnasonar/Fríður Lárusdóttir|Fríður Lárusdóttir]] frá Búastöðum. Dóttir hennar, frú [[Lára Sturludóttir]], gaf hann Byggðarsafninu.

<br> 680. ''Bakkadúkur'' til þess gerður að hafa á bollabakka, t.d., þegar gestum er borið kaffi. Dúk þennan átti frú [[Kapitóla Jónsdóttir]] frá [[Hlíð]] (nr. 4) við Skólaveg. Hún var gift [[Jón Þorleifsson bifreiðastjóri|Jóni Þorleifssyni]], bifreiðastjóra, og dóttir Hlíðarhjónanna, frú [[Þórunn Snorradóttir (Hlíð)|Þórunnar Snorradóttur]] og [[Jón Jónsson (Hlíð)|Jóns Jónssonar]].

<br> 681. ''Borðdúkur''. Þennan skrautlega borðdúk áttu héraðslæknishjónin í [[Landlyst]], [[Þorsteinn Jónsson (héraðslæknir)|Þorsteinn Jónsson]] og frú [[Matthildur Magnúsdóttir (Landlyst)|Matthildur Magnúsdóttir]]. Héraðslæknirinn „Þorsteinn Eyjakarl“, eins og hann var stundum nefndur sökum hins mikla valds síns í byggðinni, var virktavinur H.J.G. Schierbecks landlæknis (1883-1895). Þessi danski landlæknir í Reykjavík gaf héraðslæknishjónunum dúkinn, þegar hann flutti til Danmerkur árið 1895.<br>

Dótturdætur læknishjónanna, frú [[Matthildur Ágústsdóttir (Stakkagerði)|Matthildur]] og frú [[Rebekka Ágústsdóttir (Valhöll)|Rebekka]] [[Ágúst Gíslason|Ágústsdætur]] [[Ágúst Gíslason|frá Valhöll Gíslasonar]] og k.h. [[Guðrún Þorsteinsdóttir (Valhöll)|Guðrún Þorsteinsdóttir]] gáfu Byggðarsafninu dúkinn.

<br> 682. ''Borðdúkur''. Þessir dúkar voru gjörðir í minningu 1000 ára afmælis alþingis árið 1930 og seldir í verzlunum. Þennan dúk áttu hjónin í [[Hlíð]] (nr. 4) við Skólaveg, frú Þórunn Snorradóttir og Jón útvegsbóndi Jónsson. Frú [[Ásta Jónsdóttir (Hlíð)|Ásta dóttir þeirra]] (Sólhlíð 6) gaf Byggðarsafninu dúkinn.

<br> 683. ''Dúkur'', hvítur, útsaumaður. Þennan dúk saumaði frú Fríður Lárusdóttir frá Búastöðum, þegar hún var 12 ára eða árið 1892. Hún giftist [[Sturla Indriðason (Hvassafelli)|Sturlu Indriðasyni]] frá Vattarnesi. Frú Lára, dóttir þeirra hjóna, gaf Byggðarsafninu dúkinn.

<br> 684. ''Dúkur'', heklaður. Þennan dúk heklaði frú [[Þóra Jónsdóttir (Dalbæ)|Þóra Jónsdóttir]] í [[Dalbær|Dalbæ]] (nr. 91 við Vestmannabraut) og gaf hann Byggðarsafninu.

<br> 685. ''Gólfteppi''. Þetta eru leifar af gömlu gólfteppi, sem frú [[Anna Sigríður Árnadóttir Johnsen|Sigríður Árnadóttir]] í [[Frydendal]] og vinnukonur hennar spunnu veturinn 1880. Bandið var ýmist látið halda sauðarlitnum eða litað jurtalitum úr Vestmannaeyjum. Síðan var slyngasti vefari i Eyjum, [[Pétur Benediktsson (Þorlaugargerði)|Pétur bóndi Benediktsson]] í Eystra-Þórlaugargerði, fenginn til að vefa teppið. Það var síðan á stofugólfi í Frydendal eða „Húsinu“, eins og það var nefnt á máli Eyjabúa, fram undir aldamót og þá orðið slitur, sem hér geymast leifar af. [[Sigfús M. Johnsen]], fyrrv. bæjarfógeti, sonur frú Sigríðar Árnadóttur, geymdi lengi þessar leifar af tóskaparstarfi móður sinnar og gaf þær síðast Byggðarsafninu.

<br> 687. ''Mjólkurjata'', íslenzk smíði. Þessa mjólkurfötu áttu hjónin í Gerði frú [[Guðbjörg Björnsdóttir (Norður-Gerði)|Guðbjörg Björnsdóttir]] frá Kirkjubæ og [[Jón Jónsson (Norður-Gerði)|Jón Jónsson]], bóndi og formaður á teinæringnum [[Halkion, áraskip|Halkion]]. Frú Jónína, húsfr. í Gerði eftir foreldra sína, gaf Byggðarsafninu fötuna.

<br> 688. ''Mjólkurfötukilpur''. Sú saga fylgir þessum hlut, að kilpurinn sé af mjólkurfötu, sem [[Sigurður Breiðfjörð|Sigurður Eiríksson Breiðfjörð]] skáld hafi smíðað, þegar hann dvaldist hér í Eyjum við beykisiðn við einokunarverzlunina 1826-1827. Kilpur þessi var lengi geymdur í [[Ottahús]]i, sem áður hét [[Breiðfjörðshús]], kennt við skáldið. Frá Ottahúsi barst kilpurinn að Gjábakka og var í eigu hjónanna [[Ingimundur Jónsson (Gjábakka)|Ingimundar Jónssonar]], hreppstjóra, og frú [[Margrét Jónsdóttir (Gjábakka)|Margrétar Jónsdóttur]]. Frá dóttur þeirra hjóna, frú [[Sesselja Ingimundardóttir (Gjábakka)|Sesselju]], konu [[Jón Einarsson (kaupmaður)|Jóns kaupmanns Einarssonar]] á [[Gjábakki|Gjábakka]], barst Byggðarsafninu kilpurinn að gjöf.

<br> 692. ''Mjólkurtrog''. Þetta mjólkurtrog áttu hjónin í [[Hlíðarás]]i (nr. 3) við [[Faxastígur|Faxastíg]], frú [[Guðbjörg Magnúsdóttir (Hlíðarási)|Guðbjörg Magnúsdóttir]] og [[Magnús Guðmundsson (Hlíðarási)|Magnús Guðmundsson]]. [[Guðbergur Magnússon (Hlíðarási)|Guðbergur M. Magnússon]], sonur þeirra hjóna, gaf Byggðarsafninu trogið. Það er merkt: G.J. og D.A.

<br> 693. ''Mjólkurtrog''. Þetta mjólkurtrog er komið frá Vestfjörðum. [[Lára Kolbeins|Frú Lára Kolbeins]] á Ofanleiti, kona séra [[Halldór Kolbeins|Halldórs Kolbeins]] sóknarprests, eignaðist það, þegar prestshjónin bjuggu á Stað í Súgandafirði (1926-1941). Frú Lára gaf Byggðarsafninu trogið, þegar prestshjónin fluttu frá Eyjum.

<br> 696. ''Skilvinda'' (teg. Velox). Þessa skilvindu áttu hjónin á Mosfelli (nr. 28 við Túngötu), frú Jenný Guðmundsdóttir og Jón útgerðarmaður Guðmundsson. (Sjá grein um Kf. Fram í [[Blik 1974|Bliki 1974]]). [[Kristinn Jónsson (Mosfelli)|Kristinn Jónsson]] á Mosfelli, sonur hjónanna, gaf Byggðarsafninu skilvinduna.

<br> 697. ''Skilvinda'' (teg. Alfa Laval). Þessa skilvindu áttu hjónin í [[Háigarður|Háagarði]] á búskaparárum sínum þar 1935-1947, frú [[Ingigerður Jóhannsdóttir]] og [[Þorsteinn Þ. Víglundsson]].

Hjónin á [[Hraun]]i (nr. 4) við Landagötu, frú [[Solveig Jónasdóttir (Hrauni)|Solveig Jónasdóttir]] og [[Jón Einarsson (Hrauni)|Jón bókavörður Einarsson]], áttu hana. Jón var faðir hins kunna Eyjamanns, [[Þorsteinn Jónsson (Laufási)|Þorsteins skipstjóra Jónssonar]] í [[Laufás]]i, og frú Solveig var stjúpmóðir hans. (Sjá [[Formannsævi í Eyjum]] eftir Þ.J.).<br>

Frú [[Solveig Ólafsdóttir (Þinghól)|Solveig Ólafsdóttir]] frá Þinghól (nr. 19 við Kirkjuveg) gaf Byggðarsafninu skilvinduna. Foreldrar hennar, hjónin í Þinghól, frú [[Margrét Sigurðardóttir (Þinghól)|Margrét Sigurðardóttir]] og [[Ólafur Auðunsson]], útgerðarmaður, sonur Solveigar Jónasdóttur, notuðu skilvinduna eftir daga hjónanna á Hrauni.

<br> 699. ''Skyrskjóla''. Þessi íslenzka tréfata er mjög gömul. Fötur af þessari gerð voru býsna tíðir „gestir“ á vestmanneyskum heimilum á 19. öldinni og e.t.v. fyrr á tímum, og a.m.k. tvo fyrstu áratugi þessarar aldar. Skyr, smjör og fleiri matvæli frá bændabýlum í Rangárvallasýslu og Vestur-Skaftafellssýslu voru send vinum og frændfólki í Eyjum, þegar beinar ferðir féllu yfir Álinn eða austan úr Vík til Eyja. Þessar matvælagjafir voru venjulega launaðar með ýmis konar búðarvarningi, sem sendur var aftur í ílátum þessum til gefandans til endurgjalds, svo sem sykur, kaffi, tóbak, og svo gráfíkjur í kramarhúsi til þess að gæða börnunum í gómi. Stundum var sendingin lundi. Þannig voru þessi vöruskipti býsna almenn fyrr á tímum og höfðu þessar fötur merku hlutverki að gegna í viðskiptum þessum.<br>

Skyrfötu þessa smíðaði og átti [[Árni Filippusson]] í Ásgarði (nr. 29 við Heimagötu). Hún er smíðuð fyrir eða um aldamótin síðustu.

<br> 700. ''Skyrgrind''. Hún barst Byggðarsafninu úr dánarbúi hjónanna á [[Látrar|Látrum]] (nr. 44) við Vestmannabraut, frú [[Sigurína Katrín Brynjólfsdóttir|Sigurínar Katrínar Brynjólfsdóttur]] og [[Friðrik Jónsson |Friðriks útgerðarmanns Jónssonar]]. Gefendur: Frú [[Klara Friðriksdóttir (Látrum)|Klara Friðriksdóttir]] og [[Jón Ísak Sigurðsson]], hafnsögumaður, hjón á Látrum.

Barnabarn þeirra, [[Jón Ingimundarson Stefánsson|Jón Stefánsson]] frá [[Mandalur|Mandal]] (nr. 18) við Njarðarstíg, gaf Byggðarsafninu strokkinn til minningar um ömmu sína og afa.

<br> 709. ''Strokkur'' úr búi frú [[Þóra Finnsdóttir á Flötum|Þóru Finnsdóttur]] og [[Ólafur Guðmundsson (Flötum)|Ólafs Guðmundssonar]], sem bjuggu á [[Flatir|Flötum]] (húsinu [[Bakki|Bakka]], nr. 12). Strokkinn smíðaði Erlendur bóndi Árnason á Skíðbakka í Landeyjum árið 1935 og kostaði hann þá kr. 30,00.

<br> 710. ''Strokkur''  handsnúinn glerstrokkur. Þennan strokk áttu hjónin í Túni, frú [[Margrét Sigurlaug Pálsdóttir (Túni)|Margrét Pálsdóttir]] og [[Árni Ólafsson (Túni)|Árni Ólafsson]]. Frúin gaf Byggðarsafninu gripinn.

<br> 715. ''Askur''. Þennan ask áttu hjónin í [[Klöpp]] (nr. 16 við Njarðarstíg), [[Kristján Ingimundarson]], formaður og útgerðarmaður og frægur fuglari til hárrar elli, og frú [[Sigurbjörg Sigurðardóttir (Klöpp)|Sigurbjörg Sigurðardóttir]]. Askurinn er ársettur 1848. Það mun rétt vera, að frú Margrét Jónsdóttir húsfreyja á Gjábakka, móðir Kristjáns formanns,

<br> 726. ''Brauðhnífur'', brauðskurðarhnífur. Þennan brauðhníf áttu hjónin í [[Skuld]] (nr. 40) við Vestmannabraut, frú [[Margrét Jónsdóttir (Skuld)|Margrét Jónsdóttir]] og [[Stefán Björnsson (Skuld)|Stefán formaður og útgerðarmaður Björnsson]].

[[Skálholt-yngra|Skálholti]] (nr. 43 við Urðaveg), frú [[Sigríður Einarsdóttir (Skálholti)|Sigríður Einarsdóttir]] og [[Gísli Magnússon]], útgerðarmaður og formaður.<br>

Burðarskrínu þessa gaf Byggðarsafninu frú [[Kristbjörg Einarsdóttir (Málmey)|Kristbjörg Einarsdóttir]], ekkja [[Guðmundur Jónsson (Málmey)|Guðmundar sjómanns Jónssonar]], en þau hjón bjuggu um árabil í [[Málmey]] (nr. 32) við Hásteinsveg. Guðmundur Jónsson fluttist til Eyja árið 1903 og stundaði hér sjó 40-50 ár. Hann lézt árið 1953 og þá hátt á áttræðisaldri.