Páll Þorbjörnsson (skipstjóri)

Úr Heimaslóð, Sögusetri Vestmannaeyja
(Endurbeint frá Páll Þorbjörnsson)
Fara í flakk Fara í leit
Páll Þorbjörnsson, skipstjóri og alþingismaður.

Páll Þorbjörnsson, skipstjóri, var landskjörinn þingmaður á árunum 1934 til 1937.

Páll fæddist í Vatnsfirði þann 7. október 1906. Páll lést í Vestmannaeyjum þann 20. febrúar 1975. Foreldrar Páls voru Þorbjörn Þórðarson (fæddur 21. apríl 1875, dáinn 25 desember 1961) héraðslæknir á Bíldudal og Guðrún Pálsdóttir (fædd 25. janúar 1883, dáin 3. júlí 1971). Páll kvæntist þann 20. maí 1933 Bjarnheiði Jónu (fædd 7. september 1910) dóttur Guðmundar Guðmundssonar bónda á Ragnheiðarstöðum í Flóa og Ólafar Jónsdóttur.

Páll lauk gagnfræðaprófi í Reykjavík árið 1922. Tók farmannapróf árið 1930 frá Stýrimannaskólanum í Reykjavík. Hann stundaði sjómennsku frá sextán ára aldri þar til hann varð 24 ára gamall eða á árunum 1920-1932. Þá var hann ráðinn kaupfélagsstjóri Kaupfélags alþýðu í Vestmannaeyjum í nokkur ár en þá kallaði sjórinn aftur til hans og eftir það var hann skipstjóri og útgerðarmaður í Vestmannaeyjum. Páll stundaði kaupsýslustörf síðustu árin sem hann lifði. Hann var í stjórn Síldarverksmiðja ríkisins 1935-1937 og yfirskoðunarmaður ríkisreikinga 1936-1937.

Páll var skipstjóri á Skaftfellingi á stríðsárunum 1942—1945 og var í siglingum með fisk til Englands. Áhöfnin á Skaftfellingi öðlaðist mikla frægð þegar þeir björguðu 52 manna áhöfn af þýskum kafbáti og sigldu með þá til Englands.

Páll var skipstjóri á mótorbátinn Nönnu RE, en það var flutningaskip.

Loftur Guðmundsson samdi eitt sinn formannsvísu um Pál:

Gáfur og ráðsnilld glæsa Pál
garp á Ránarþingi
með heppni kannar hættuál
hann á Skaftfellingi.

Óskar Kárason samdi einnig formannavísu um Pál:

Palli krata krappan sjó
kann í byljum rata,
þó að natin niðar þró
Nönnu vilji glata.

Myndir



Heimildir

  • Guðlaugur Gíslason: Eyjar gegnum aldirnar. Frásagnir af mannlífi og atburðum í Vestmannaeyjum frá gamalli tíð og nýrri. Reykjavík, 1982.
  • Óskar Kárason. Formannavísur. Vestmannaeyjum, 1950.