„Ólafur Ástgeirsson“: Munur á milli breytinga

[[Ebenezarklakkar]] eru fiskimið í norðvesturbrún [[Blindskerjahraunið|Blindskerjahraunsins]] vestur af Eyjum og hafa margir velt því fyrir sér hvernig það nafn er til komið. [[Eyjólfur Gíslason]] frá [[Bessastaðir|Bessastöðum]] hefur sagt frá því að árið 1932 hafi hann verið á lúðuveiðum á [[Halkion]] VE 205 með Stefáni í Gerði. Skipverjar, auk þeirra voru [[Runólfur Runólfsson]] í [[Bræðratunga|Bræðratungu]] og Óli í Litlabæ. Sá var háttur á þessum lúðuveiðum að reynt var að koma lúðunni um borð í togara sem sigldu með hana til Englands þar sem hún var seld. Á þessum klökkum, sem ekki höfðu hlotið nafn sitt þá, fengu þeir mjög góðan afla, átta stórlúður og komu aflanum um borð í togarann Álsey frá Grimsby en þar var þá Guðmundur Ebenezarson skipstjóri. Þegar búið var að koma lúðunni um borð, kom Guðmundur út að lunningu með viskíflösku sem hann rétti niður í bátinn með þeim orðum að hún væri betur komin hjá þeim en sér. Þegar tappinn hafði verið tekinn úr flöskunni og aðeins var farið að liðkast um málbeinið, sagði Óli í Litlabæ: „Ja, góðir eru Ebenezarklakkarnir.“ Eftir þetta voru þessir hraunbrúnarklakkar aldrei nefndir annað og festist nafnið við þá.

{{Heimildir|

* Óskar Kárason. ''Formannavísur''. Vestmannaeyjum, 1950.}}

[[Flokkur: Bátasmiðir]]

[[Flokkur: Formenn]]