„Blik 1967/Hákarlaveiðar í Vestmannaeyjum“: Munur á milli breytinga

„Hákarlatúrar“ hétu veiðiferðir þessar í daglegu tali í Vestmannaeyjum, þegar farið var í hákarlalegur. Þær voru mikið stundaðar á opnum skipum á tímabilinu 1860-1890. Um 1860 tregaðist mjög fiskafli við Eyjar. Þá tóku útgerðarmenn og formenn að stunda hákarlaveiðar, því að þær voru ábótasamari. Þegar á leið, gáfu þær mikið í aðra hönd, sérstaklega á Norðurlandi, því að verðið þar nam 50-60 krónum fyrir hverja lifrartunnu og stundum allt að 70 krónum (Þ.Th.), en var jafnan mun lægra á Suðurlandi, sérstaklega í Vestmannaeyjum. <br>

Hákarlalifrin féll hinsvegar mjög í verði, þegar leið nær aldamótunum. T.d. voru aðeins greiddar 24 krónur fyrir hverja lifrartunnu á Norðurlandi árið 1896 (Þ.Th.). Eftir lifrinni úr hákarlinum var næstum eingöngu sótzt, - ekki hákarlinum sjálfum.<br>