„Sjómannadagsblað Vestmannaeyja 1971/ Um vélar og menn. Hver fann upp vélina?“: Munur á milli breytinga

Hér fannst mönnum snemma á vélaöldinni ástæða til að vélgæzlumenn hefðu kunnáttu, jafnvel þótt um einfalda mótora væri að ræða. Ég hefi aldrei getað svarað dönskum vinum mínum öðru en því að benda á, að íslenzk veðrátta leyfir ekkert sem er annars flokks. Þeir eiga sumir erfitt með að skilja það, en viðurkenna, að dýrir mótorar, eins og dieselmótorar séu margfalt betri, en of dýrir.

Margir munu vilja vita um uppruna glóðar-hausmótorsins. Það er skrítin saga, nánast engin saga. Hann varð nefnilega til í mörgum löndum, svo að segja samtímis. Og líklega má þakka það tilraunum margra manna til að fara í kringum einkaleyfi Ottos, Benz og Diesels. En þeirri mótortegund er það framar öllu að þakka, að Íslendingar urðu sú fiskveiðiþjóð, sem nú nýtur virðingar um heim allan.