„Michael Marius Ludvig Aagaard“: Munur á milli breytinga

Úr Heimaslóð, Sögusetri Vestmannaeyja
Fara í flakk Fara í leit
Ekkert breytingarágrip
 
Ekkert breytingarágrip
Lína 1: Lína 1:
Michael Marius Ludvig Aagaard, sýslumaður 1872 til 1891. Hann var danskrar ættar. Kom til Vestmannaeyja einhleypur maður, en giftist 1874 danskri konu af frönskum ættum og kom hún til Eyja vorið 1875. Bjuggu þau fyrst í gömlu húsi, sem Nöjsomhed hét, og var þar sem húsið Stafholt (Víðisvegur 7} var, en fluttust síðar að gömlu Uppsölum (Vestm.braut 51), og bjuggu þar, þar til þau fluttust að Vilborgarstöðum. Honum var 1892 veitt fógetaembættið í Fanö á vesturströnd Jótlands.
Michael Marius Ludvig Aagaard, sýslumaður 1872 til 1891. Hann var danskrar ættar. Kom til Vestmannaeyja einhleypur maður, en giftist 1874 danskri konu af frönskum ættum og kom hún til Eyja vorið 1875. Bjuggu þau fyrst í gömlu húsi, sem Nöjsomhed hét, og var þar sem húsið Stafholt (Víðisvegur 7} var, en fluttust síðar að gömlu Uppsölum (Vestm.braut 51), og bjuggu þar, þar til þau fluttust að Vilborgarstöðum. Honum var 1892 veitt fógetaembættið í Fanö á vesturströnd Jótlands.
----
'''Heimildir'''
<small>
* Guðlaugur Gíslason: ''Eyjar gegnum aldirnar''. Frásagnir af mannlífi og atburðum í Vestmannaeyjum frá gamalli tíð og nýrri. Reykjavík, 1982.


[[Flokkur:Fólk]]
[[Flokkur:Fólk]]
[[Flokkur:Sýslumenn]]
[[Flokkur:Sýslumenn]]

Útgáfa síðunnar 30. júní 2005 kl. 16:22

Michael Marius Ludvig Aagaard, sýslumaður 1872 til 1891. Hann var danskrar ættar. Kom til Vestmannaeyja einhleypur maður, en giftist 1874 danskri konu af frönskum ættum og kom hún til Eyja vorið 1875. Bjuggu þau fyrst í gömlu húsi, sem Nöjsomhed hét, og var þar sem húsið Stafholt (Víðisvegur 7} var, en fluttust síðar að gömlu Uppsölum (Vestm.braut 51), og bjuggu þar, þar til þau fluttust að Vilborgarstöðum. Honum var 1892 veitt fógetaembættið í Fanö á vesturströnd Jótlands.


Heimildir

  • Guðlaugur Gíslason: Eyjar gegnum aldirnar. Frásagnir af mannlífi og atburðum í Vestmannaeyjum frá gamalli tíð og nýrri. Reykjavík, 1982.