Fiskhellar

Úr Heimaslóð, Sögusetri Vestmannaeyja
Útgáfa frá 24. nóvember 2005 kl. 14:40 eftir Sigurgeir (spjall | framlög) Útgáfa frá 24. nóvember 2005 kl. 14:40 eftir Sigurgeir (spjall | framlög)
(breyting) ←Fyrri útgáfa | Nýjasta útgáfa (breyting) | Næsta útgáfa→ (breyting)
Fara í flakk Fara í leit
Fiskhellar

Fiskhellar eru hellar sem eru sunnan og vestan megin í Hánni, þar sem hún er þverhnípt.

Fyrr á öldum var venja að flytja fisk að berginu og draga hann upp í fiskbyrgin sem byggð höfðu verið á syllum og snösum upp eftir öllu bergi. Hér háttar svo til að alltaf leikur vindur um bergið og lítil hætta var á að fiskurinn blotnaði. Auk þess losnuðu menn nær algerlega við flugu eftir að komið var u.þ.b. 10 m upp í berg. Þessir þættir gerðu Fiskhella ákjósanlega til að þurrka fisk.

Í Tyrkjaráninu 1627 leitaði fólk skjóls fyrir ræningjunum í hellum og skútum í Fiskhellum. Fóru menn með konur sínar og börn þangað upp, líklega á Þorlaugargerðishillu þar sem Þorlaugargerðisbændur höfðu fiskbyrgi sín en sú hilla er mjög ofarlega í berginu. Hafa og gengið um það sagnir að á Þorlaugargerðishillu hafi fólk komist undan í Tyrkjaráninu. Er það í munnmælum að pils sumra kvennanna á hillunni hafi lafað fram af og hafi 18 kúlnagöt verið á pilsi einnar konunnar en hana hafi ekki sakað. Af neðri syllunum í berginu hefur fólkið að líkindum verið skotið niður.

Þegar bjargsig er sýnt á þjóðhátíðum hefur oftast verið sigið ofan af Fiskhellanefi.


Heimildir

  • Sigfús M Johnsen. Saga Vestmannaeyja I bls. 249. Ísafoldarprentsmiðja. Reykjavík 1946