Blik 1976/Minjaskrá Byggðarsafns Vestmannaeyja, þar sem getið er um 320 Vestmannaeyinga

Úr Heimaslóð, Sögusetri Vestmannaeyja
Útgáfa frá 25. nóvember 2009 kl. 13:49 eftir Birna (spjall | framlög) Útgáfa frá 25. nóvember 2009 kl. 13:49 eftir Birna (spjall | framlög)
Fara í flakk Fara í leit
Íbúðarhúsin á tveim Kirkjubæjarjörðunum.


Minjaskrá Byggðarsafns Vestmannaeyja


Framhald

(Árin 1972 og 1973 birti ég í Bliki skýringar við 562 hluti í Byggðarsafni Vestmannaeyja. Eldgosið á Heimaey truflaði þetta starf mitt og færði það úr skorðum, svo að framhald á minjaskránni birtist ekki í Bliki 1974, sem var 31. árgangur ritsins. Hér birti ég framhaldið, skýringar við hluti nr. 563-989 og fylla þær þrjár arkir. Þá hef ég látið prenta 8 arkir af minjaskránni eða samtals 128 bls. Sé engin skýring við hlutinn, er ástæðan sú, að mér er ekki leyfilegt að tjá hana eða ég veit engin deili á því, hver hann hefur átt. (Þ. Þ. V.).

7. kafli


center>Úr og klukkur

  • 563. Bakkaúr. Þetta gamla bakkaúr „erfði" Byggðarsafnið úr dánarbúi frú Margrétar Sigurþórsdóttur húsfr. á Garðstöðum (nr. 5) við Sjómannasund. Úr þetta var keypt á Eyrarbakka á fyrri öld og var lengi eign Sigurþórs bónda Ólafssonar á Garðstöðum á Rangárvöllum, föður frú Margrétar. Kristján Thorberg, matsveinn, fóstursonur frú Margrétar, og kona hans frú Lydia Einarsdóttir gáfu Byggðarsafninu úrið.
  • 564. Klukka. Þessa borðklukku áttu héraðslæknishjónin frú Anna og Halldór Gunnlaugsson. Héraðslæknir þessi starfaði hér í Eyjum við góðan orðstír í 18 ár (1906-1924). Hann drukknaði við Eiðið 16. des. 1924. Börn læknishjónanna gáfu Byggðarsafninu klukkuna.
  • 565. Klukka. Þessa klukku áttu hjónin á Gjábakka (nr. 8) við Bakkastíg, Jón kaupmaður Einarsson og frú Sesselja Ingimundardóttir.
  • 566. Klukka veggklukka. Þessa veggklukku áttu héraðslæknishjónin í Landlyst (1865-1905) Þorsteinn Jónsson og frú Matthildur Magnúsdóttir. Hjónin áttu klukku þessa um tugi ára. Þegar læknishjónin fluttu héðan árið 1905, gáfu þau hjónunum á Hjalla við Vestmannabraut (nr. 57) klukkuna, en þau voru þá frú Kristólína Bergsteinsdóttir og Sveinn Pálsson Scheving meðhjálpari.

Einar Einarsson frá Norðurgarði eignaðist síðan klukkuna og flutti hana með sér til Reykjavíkur. Þegar hann féll frá, var hún send Byggðarsafninu samkvæmt beiðni hans. Upprunalega var annar kassi skrautlegri um klukkuverkið, en hann fór forgörðum veturinn 1918 í kulda