Blik 1946. Ársrit/Þáttur nemenda

Úr Heimaslóð, Sögusetri Vestmannaeyja
Útgáfa frá 2. nóvember 2009 kl. 09:33 eftir Saerun (spjall | framlög) Útgáfa frá 2. nóvember 2009 kl. 09:33 eftir Saerun (spjall | framlög) (Ný síða: '''Þáttur nemenda''' '''Keflavíkurför''' Þriðjudaginn 3. júlí 1944 þrömmuðum við Ásta niður ú Steindórsstöð í Reykjavík. Að þessu sinni átti leið okkar að ligg...)
(breyting) ←Fyrri útgáfa | Nýjasta útgáfa (breyting) | Næsta útgáfa→ (breyting)
Fara í flakk Fara í leit

Þáttur nemenda

Keflavíkurför

Þriðjudaginn 3. júlí 1944 þrömmuðum við Ásta niður ú Steindórsstöð í Reykjavík. Að þessu sinni átti leið okkar að liggja til Keflavíkur.
Samferðafólkið var af ýmsu tagi, svo sem stórútgerðarmenn, skólakrakkar, fínar frúr, hermenn og skrítnar kerlingar, — fyrir utan okkur Ástu, auðvitað. Allt gekk slysalaust.
Á leiðinni var kona nokkur alltaf öðru hvoru að spyrja bifreiðarstjórann, hvar Innri-Njarðvík væri. Bifreiðarstjóranum leiddist rausið í konunni, og hét að síðustu að segja henni; þegar við kæmum að Innri-Njárðvík. En þegar við ókum þar fram hjá, var bifreiðarstjórinn alveg búinn að gleyma loforði sínu. Við Ytri-Njarðvík mundi hann eftir því. Sneri hann þá við og ók í skyndi miklu til Innri-Njarðvíkur, því að þar hélt hann, að konan ætlaði úr.
Þegar þangað kom, tilkynnti hann konunni, að nú værum við í Innnri-Njarðvík. — „Jæja, — já“, sagði konan, „svo að þetta er Innri-Njarðvík. Systir mín sagði mér, að sér fyndist svo einkar vinalegt hérna, svo að mig langaði bara að sjá, hvernig hér liti út. Annars ætla ég úr í Ytri-Njarðvík“.
Ekki er hægt að lýsa uppistandinn, sem varð í bifreiðinni við þessa fregn.
Þegar til Keflavíkur kom, var móttökunefnd á staðnum til að taka á mói okkur. Frá dvölinni í Keflavík er önnur saga.

Á. H. II. bekk.