Sjómannadagsblað Vestmannaeyja 2009/Heiðranir á sjómannadag

Úr Heimaslóð, Sögusetri Vestmannaeyja
Útgáfa frá 17. ágúst 2018 kl. 14:39 eftir Valli (spjall | framlög) Útgáfa frá 17. ágúst 2018 kl. 14:39 eftir Valli (spjall | framlög) (Ný síða: Heiðranir á sjómannadag Sjómannafélagið Jötunn Jóhanncs Esra Ingólfsson frá Lukku Að skyldunámi loknu lærði hann járnsmíði í Magna. Fór þaðan í bif- reiðavirkju...)
(breyting) ←Fyrri útgáfa | Nýjasta útgáfa (breyting) | Næsta útgáfa→ (breyting)
Fara í flakk Fara í leit

Heiðranir á sjómannadag Sjómannafélagið Jötunn Jóhanncs Esra Ingólfsson frá Lukku Að skyldunámi loknu lærði hann járnsmíði í Magna. Fór þaðan í bif- reiðavirkjun, en svo tók við nám í kjötvinnslu. Esra hóf sjómennsku 17 ára, með Sigurði Odds- syni sem gjarnan var kall- aður Bói í Dal. Með Bóa fór hann í sína fyrstu ut- anlandsferð þegar siglt var á Aberdeen. Næstu 8 mánuðir voru nýttir á trollveiðum. Aftur var siglt til Aberdeen og var það síðasta sigling Bóa en hann féll í höfnina og drukknaði þar. Þá hætti hann á sjó og tók námið við. Að því loknu reri hann á Blátindi og svo Litlu Emmu. I gosinu var hann á Hilmi KE. Eftir gos fór kom hann heim og þá hóf hann störf viö að leggja hitaveituna í Eyj- um. Leiddi það til 8 ára tímabils i landi en frá 1983 stundaði hann sjóinn nánast stanslaus með Bedda á Glófaxa. Þar sá hann mest um ummál skipverja

enda var hann lengst af kokkur þar um borð. Síöasta plássið var á Guðrúnu VE. (Gauja Rögn- valds). Slasaðist á árinu 2007 og á enn í því þann- ig að nú eru það alls konar verkefni sem taka huga hans allan. En hann er þekktur fyrir að vera góður kokkur og skemmtilegur félagi. Um Esra hafa myndast hinar skemmtilegustu sögur enda er maðurinn glaðlyndur og vinsæll skipverji. Skipstjóra og Stýrimannafélagind Verðandi Kristbjörn Arnason skipstjóri á Sigurði Sjómennska hófst á tán- ingsárum. Hann hefur ver- ið skipstjóri frá 1963 fyrst á Báru KE 3. Eftir það hef- ur hann staöiö í hólnum á: Engey, Akurey, Rauðsey, Öidirisey, og nú Sigurð VE. Skipstjórn hefur verið farsæl enda litlar manna- breytingar hjá honum, helst virðist það eiga við  hann aö „fastir liðir eins og venjulega“ henti best áhafnamyndum hans. Eins og gefur að skilja þá eru ýmis atvik sem setjaspor í sjómannsævina. Dýpstu sporin eru þegar menn hverfa í hafið. Það átti sér stað hjá Kristbirni ensamt gefast menn ekki upp og á næstu síldarver- tíð (í sumar 2008) kemur hann á síldarvertíðina, 71 ársað aldri. Vélstjórafélag Vestmannaeyja: Guðniundur Valdimarsson Fæddur Skagamaður þann 27. mars 1935. Byrj- aði til sjós sumarið 1950 á Haraldi AK þá 15 ára, haldið var á rcknet á Húnaflóa. Þá var Óskar Hall- dórsson með bátinn á leigu. Svo urðu skipsplássin mörgbæöi á síðutogurunum sem og öðrum bátum. Tvítugur að aldri fór hann á vélstjóranámskeið 1955 - 1956, og að því loknu fór hann um borð í togarann Jón Þorláksson sem starfsmaður í vél.

1965 lá leiðin til Eyja á ísleif IV með Guðmari Tómassyni, Gísla Jón- assyni og þá Gunnari Jóns- syni. Þaðan var haldið yfir á Hannes lóðs. 1 gosinu var hann með Bjarnhéðni Elías- syni og lenti þá í strandinu við Eyrarbakka þar sem öll skipshöfnin bjargaðist. Næst tók við 11 ára úthald á Valdimar Sveinssyni. A tímabili var hann á Gjafari VE 300. Síðustu 11 ár á sjó voru með Hannesi á Baldri. Það var lúxus líf. Við það að Baldri var lagt þá steig hann í land. 0 Samantekt Snorri Oskarsson