Sjómannadagsblað Vestmannaeyja 2009/Ritstjórnarpistill

aö var síðasta vor sem Stefán Birgisson í sjó- mannadagsráði nefndi það fyrst aö ég tæki að mér þaö verkefni að ritstýra Sjómannadagsblaðinu. Mér leist hæfilega vel á það og kemur einkum tvennt til. í fyrsta lagi hafði ég lítinn tíma eins og líklega vel flestir íslendingar, allir virðast vera á þönum og enginn hefur tíma til að setjast niður í nokkrar mín- útur. Og í öðru lagi fannst mér ekki passa að ritstjóri Sjómannadagsblaðsins hefði aldrei migið í saltan sjó. Sjómennska mín einkennist fyrst og fremst af tíðum Herjólfsferðum, einstaka tuðruferðum og svo var ég fyrsti stýrimaður á sex metra plastbáti með utanborðsmótor sem faðir minn átti um tíma. Og ég átti að ritstýra blaöi fyrir þá merku stétt sem stundar sjóinn. Friðrik Ásmundsson, fyrrverandi skólastjóri Stýri- mannaskólans, hefur ritstýrt blaðinu síðan 1999 auk þess að ritstýra blaðinu árið 1981, alls ellefu blöö. Undir hans ritstjórn og forvera hans hefur Sjó- mannadagsblað Vestmannaeyja orðið einn af lost- um póstum þessarar miklu hátíðarhelgi í Eyjum, og aðeins orðið veglegra með árunum. Mér þótti því ótækt að ekkert blað kæmi út og tók áskoruninni. Eg stóð þó ekki einn að blaðinu því í ritstjórn með mér völdust tveir eðalpiltar, þeir Hrafn Sævaldsson og Þorbjörn Víglundsson. Það er ljóst að án þeirra hefði ekkert Sjómannadagsblað komið út. Við þre- menningarnir höfðum auðvitað háar hugmyndir um hvernig blaöið ætti að vera, enda fylgja ritstjórn- arbreytingum ákveðnar breytingar á efnistökum blaðsins. Við höldum þó nokkrum föstum punkt- um sem okkur þykja ómissandi enda hafa þeir fylgt blaðinu síðustu ár. Póstar eins og skipakomur, starf vélstjórnar og skipstjórnarbrautar og fleiri fastir slíkir halda velli. Sjómenn hafa um margt að hugsa nú sem áður. Enginn sjómaður fórst við störf sín á síðasta ári sem er virkilega ánægjuleg þróun en dauðsföllum á sjó

hefur fækkað mjög í kjölfar aukinnar menntunar sjómanna í öryggismálum og betri aðbúnaðar. Og talandi um aðbúnað þá hafa orðið gríðarlegar breyt- ingar á aðbúnaði sjómanna um borð sem gerir þeim lífið léttara. Sjálfsagt hefur það verið algjör bylting þegar fyrsti ísskápurinn fór um borð í fiskiskip, hvað þá þegar sjónvarp og vídeó voru orðinn staðalbún- aður í hverju skipi. I dag geta sjómenn á stærstu skipunum, sem eru í lengsta úthaldinu, tekið upp símtólið og hringt heim nánast hvar sem er. Gervi- hnattatenging, bæði símatenging og nettenging, hefur gert það að verkum að sjómenn geta fylgst með fjölskyldum sínum og heimilishaldi af sjón- um. Fyrir eldri sjómenn hlýtur þetta að vera algjör lúxus miðað við hvernig staðan var áður. Þá hafa skip stækkað og annar aðbúnaður sjómanna batnaö mikið. I raun er sjómennskan orðin manneskjulegri í dag. En ágætu sjómenn og aðrir lesendur þessa blaðs. Eg vona að Sjómannadagsblaðið í ár verði enginn eftirbátur fyrri blaða. Ritstjórn blaðsins og sjó- mannadagsráð vilja þakka Friðriki Ásmundssyni sérstaklega fyrir hans framlag undanfarin ár. Það sést best hversu vel Friðrik ritstýrði blaðinu að það þurfti ekki minna en þrjá unga menn til þess að reyna að feta í hans fótspor. Auk þess viljum við þakka strákunum í Prent- smiðjunni Eyrúnu, þeim Oskari og Gísla fyrir ein- beittan velvilja og þolinmæði í garð okkar nýgræð- inganna. Þá þökkum við þeim fjölmörgu sem leggja til ljósmyndir í blaðið, viðmælendum sem gáfu sér tíma til að ræða við okkur, pistlahöfunda sem skrifa í blaðið, prófarkalesara og öllum þeim sem koma að blaðinu á einn eða annan hátt. Og síðast en ekki síst, gleðilega hátíð sjómenn.

SJÓMANNADAGSBLAÐ VESTMANNAEYJA