Friðarhöfn
Höfnin Friðarhöfn er vestasti hluti hafnarinnar. Framkvæmdir hófust árið 1943 þegar þurfti að dýpka höfnina í Botni en eiginlegar framkvæmdir hófust ekki fyrr en í lok árs 1954. Þá voru austur- og suðurkantar bryggjunnar settir niður. Nokkurt hlé varð síðan á framkvæmdum í Friðarhöfn og voru norður- og vesturkantar settir niður árið 1960. Bryggjan var síðan endurbyggð árin 1965 og 1966 og enn á ný árin 1997-1999 og frá 2002 og stendur enn, en áætlað er að ljúka við framkvæmdir árið 2006.
Friðarhöfn má gjarnan skipta í tvo hluta:
- Friðarhafnardokkin
- Friðarhafnarbryggjan
Viðlegurými og lengd hafnarkanta eru við Friðarhafnarbryggju 70 m austan og 210 m norðan og Friðarhafnardokkin er 480 m að lengd.
Heitið Friðarhöfn er fengið af því hversu kyrrt er þarna innst í höfninni. Einnig töluðu sjómenn á stríðsárunum um að þeir væru komnir í friðarhöfn, þegar þeir lögðu skipum sínum við bryggju í Vestmannaeyjahöfn.
Heimildir
- Helgi Benónýsson. Fjörutíu ár í Eyjum. Reykjavík: Vesturhús hf, 1974.
- Haraldur Guðnason. Við Ægisdyr: Saga Vestmannaeyjabæjar í 60 ár, II. bindi. Reykjavík, Vestmannaeyjabær, 1991.