Einokunarverslun

Einokunarverslun var komið á í Vestmannaeyjum árið 1545 og hófst þá nýtt tímabil í sögu eyjanna. Konungur hafði nú enn meira vald yfir íbúunum. Þjónar konungsvaldisins lögðu ýmis boð og bönn á Eyjabúa. Vestmannaeyingar máttu ekki róa út á sjó nema með leyfi umboðsmanna konungs og gátu ekki nýtt afla sinn til vöruskipta fyrir vörur frá meginlandinu, sem frá fornu fari hafði verið þeim mjög mikilvægt. Allur arður rann til einokunarkaupmannanna en þeir voru meðal auðugustu borgara í Kaupmannahöfn, oft bæjarfulltrúar og borgarstjórar.

Frá 1609 voru Vestmannaeyjar sérstök sýsla, en sýslumenn sátu þó ekki í Eyjum fyrr en um 1700. Árið 1627 kom til Vestmannaeyja floti sjóræningja frá Alsír. Drápu þeir 36 manns og námu 242 á brott með sér. Þetta er án efa mesta illvirki í íslensku bæjarfélagi og hafði það, eins og gefur að skilja, langvarandi áhrif á Vestmannaeyinga.

Um miðja 19. öld tóku Eyjabúar að eignast fiskibáta sína sjálfir og færðist þar með útgerðin meira í þeirra hendur. Við þetta komst efnahagslegt sjálfstæði á í Vestmannaeyjum og íbúar stóðu á allan hátt meira á eigin fótum í fjárhagslegum skilningi.