Blik 1939, 4. tbl./Vorvísa

VORVÍSA.

Nú lifna blóm um börð og hlíð,

og brosir fögur sumartíð,

og sólin bræðir svellin hörð

og signir vora jörð.

Og blessuð fósturfoldin mín,

hún fer í grænu klæðin sín.

Og heitt hún elskar öll sín börn

og er þeim líknargjörn.