Sundskálinn á Eiðinu

Úr Heimaslóð, Sögusetri Vestmannaeyja
Útgáfa frá 29. júní 2005 kl. 13:19 eftir Skapti (spjall | framlög) Útgáfa frá 29. júní 2005 kl. 13:19 eftir Skapti (spjall | framlög)
Fara í flakk Fara í leit

Árið 1911 kom til tals innan Ungmennafélags Vestmannaeyja að reisa sundskála fyrir sundnemendur í Vestmannaeyjum. Sama ár hóf Ungmennafélagið undir forystu Steins Sigurðssonar, skólastjóra, að safna fé til skálabyggingarinnar. Haldnar voru hlutaveltur ásamt því að félaginu áskotnaðist fé á annan hátt. Árið 1913 var skálinn fullgerður og tekinn í notkun þá um sumarið.


Skáldið Örn Arnarson samdi frægt gamankvæði um sundskálahugsjónina og þar er þessa þekktu vísu að finna:

Þeim vex nú ekki allt í augum, ungmennunum hér.
Þeir ætla að reisa sundskála, þar sem Heimaklettur er,
og leigja þar út sólskinið og selja hreinan sjó
á 60 aura pottinn hélt Steinn að væri nóg.