Úr Heimaslóð, Sögusetri Vestmannaeyja
Fara í flakk
Fara í leit
- Á þjóðhátíð Eyjanna allir sér skella
- fjörið er mikið og fólkið er margt.
- á pallana hljómsveitir hljóðfærum smella
- og rótarar tengja þau meðan er bjart.
- Í dalnum er sungið og spilað
- og hlustað á hlægilegt spjall.
- En mæðurnar vilja að dætrum sé skilað
- svo lendi þær ekki með strákum á svall.
- Í Herjólfsdal fólkið nú streymir með tjöldin
- myndar þar götur og skúrar um leið.
- Hjá körlunum pelinn á æði oft völdin
- þar ganga þeir aftur sitt unglingaskeið.
- Í dalnum er sungið og spilað
- og hlustað á hlægilegt spjall.
- En mæðurnar vilja að dætrum sé skilað
- svo lendi þær ekki með strákum á svall.
- Í dalnum er alltaf svo dýrðlega gaman
- öllum finnst skemmtunin takast svo vel.
- þá utan af landi fólk lendir oft saman
- til þess að dansa á lítilli skel.
- Í dalnum er sungið og spilað
- og hlustað á hlægilegt spjall.
- En mæðurnar vilja að dætrum sé skilað
- svo lendi þær ekki með strákum á svall.
- Nú tjaldborgir falla og þjóðhátíð endar
- dalnum er lokað og fólkið fer heim.
- Og þakklætiskveðjur eru nefndinni sendar
- í útvarpi og blöðum um ofsalegt geim.
- Að lokum við syngjum öll saman
- og segjum hvert öðru frá því
- að allt hér er búið að vera svo gaman
- að við getum þess vegna hist hér á ný.
- Lag og texti: Kristinn Bjarnason