Sjómannadagsblað Vestmannaeyja 1954/ Hannes Jónsson hafnsögumaður

Hannes Jónsson,

hafnsögurnaður.

Hann ungur horfði á hafið, þvi hugurinn bjó þar. Sá blika bárutrafið, er blátt og hvitt það var. Og bylgjur sá hann brotna og boðaföll um sund, sá hörku hafsins drottna, og hermenn kröflum þrotna. Það vakíi vikings lund.

Með öflgum ceskuþrótti hann út í striðið fór.

Hansina Magnúsdóttir, Ilanncs Tómas-son, Nanna Magnusdnttir. Martin Tómassori, Maguús Magnússon, Jö-!<a 11111 's Tömasson".

Fyrir þessa góðu gjöf þakkar S. S. „Verðandi" afkomendum Hannesar lóðs, og óskar þeim heilla og blessunar. Og glaður geyst fram sótl.i sem garpur hugumslór. Og aldinn jafnt sem ungur, i öllu starfi trúr, hann fór um kletlaklungur, og kleif á hceslu bungur, hvort skin var eða skúr.

Það fylgdu fceslir honum, hann framdi hreyslimet, var cinn af Eyjasonum, sem aldrei bugast lét. Er fram hann liriuti fle.yi, til fanga djúpið á, hoitri slýrði dag frd degi, þvi dirfsku bra.st hann eigi að sigla úfinn sjá.

Hann bcggja skauta byriiiu og harning þchkli vcl. Hann reyndi stormastyrinn og stóosi liiu dimmu cl. En IIÚ <r hetjan lniigiii, sem harðast lck við dröfn. Hann varði drengskaþsvigin og var til elli tiginn við stýrið heim i höfn.

Hallfrc-ður.