Oddstaðir
Við Oddsstaði var tvíbýli, með tvær jarðir. Í Jarðabók Árna Magnússonar er sagt að hún sé fjögur kýrfóður. Upphaflegt heiti bæjarins var Oddastaðir, en um 1600 víkur það fyrir núverandi heiti.
Fylgilönd og eignir
Oddsstaðir töldust til Elliðaeyjajarða og fylgdi þeim jörðum 30 sauða beit þar í ey, ásamt hinum ýmsu nytjum sem fyrir finnast í eynni. Til Oddsstaða tilheyrðu tveir hjallar í Skipasandi og fiskigarðar hjá Presthúsagörðum.
Búskapur lagðist niður stuttu eftir 1950. Vanalega voru tvær til fjórar kýr á jörðinni. Garðræktin hélt ennþá sínum gangi og var ávallt mikil.
Örnefni
Norðaustur í Oddsstaðatúni var strýtulaga grashóll, sem kallaðist Strýtuhóll eða Útburðarhóll. Margir héldu að nafnið Útburðarhóll sé dreginn af því að þar væri grafinn útburður og að sögðust menn heyra þar útburðavæl, en Guðjón Jónsson bóndi á Oddsstöðum sagði að nafnið væri dregið af því að þangað hafi aska verið borin frá Presthúsum. Suður af Vestri-Oddsstöðum var grashóll sem bar nafnið Stórihóll, en þar átti huldu fólk að búa og vildi Guðjón bóndi að hann yrði algjörlega látinn í friði. Fyrir sunnan Stórahól er Stóralág, lítil flöt sem er talið hafa verið gamalt garðstæði eða akurgerði og voru börn þar oft að leik. Austan við Stórulág og Stórahól var Litlihóll en síðar var þar reistur útbúinn kartöflukofi. Þegar hann var fjarlægður kom í ljós að hann reyndist vera öskuhaugur. Í norðausturhorni túnsins, norðan við Eystri-Oddsstaði, var slægjublettur sem kallaðist Rófa.
Lífið á Oddsstöðum
Á Oddstöðum var ávallt líf og fjör, enda var það fjölmennt heimili. Á veturna var fólk inni og spilaði, en á sumrin og haustin var gjarnan farið í útileiki og var fullorðna fólki ekki síðri við að taka þátt. Heimilisfólkið var einnig miklir og góðir söngmenn og var það oft að fólkið tók lagið í vinafagnaði uppi á bæjum.