„Á útlagaslóð“: Munur á milli breytinga
Fara í flakk
Fara í leit
Ekkert breytingarágrip |
Ekkert breytingarágrip |
||
| Lína 1: | Lína 1: | ||
{{Þjóðhátíðarlagið|1945|[[Takið eftir því|1942]]|[[Þjóðhátíðarvísa|1948]]}} | {{Þjóðhátíðarlagið|1945|[[Takið eftir því|1942]]|[[Þjóðhátíðarvísa|1948]]}} | ||
:''Enn þá er fagurt til fjalla'' | :''Enn þá er fagurt til fjalla'' | ||
:''sem forðum í Eyvindar tíð,'' | :''sem forðum í Eyvindar tíð,'' | ||
Útgáfa síðunnar 27. júlí 2005 kl. 14:25
| Þjóðhátíðarlag | ||
| 1942 | 1945 | 1948 |
- Enn þá er fagurt til fjalla
- sem forðum í Eyvindar tíð,
- þegar sig hjúfraði Halla
- að hjarta hans, viðkvæm og blíð.
- þegar um fjöllin þau fóru
- sem frilausir útlagar, þá
- ást sinni eiða þau sóru,
- sem öræfin hlustuðu á.
- Skiptust á skammdegishríðir,
- skuggaleg haustkvöld og löng
- og sóldagar, sælir og blíðir
- með seiðandi vorfuglasöng.
- Um auðnina kvöldgolan andar
- ilmi frá horfinni tíð.
- Geyma þar sólgullnir sandar
- sagnir um örlagahríð.
- Lag: Oddgeir Kristjánsson
- Texti: Árni úr Eyjum