„Kafhellir“: Munur á milli breytinga

Úr Heimaslóð, Sögusetri Vestmannaeyja
Fara í flakk Fara í leit
Ekkert breytingarágrip
Ekkert breytingarágrip
Lína 1: Lína 1:
[[Mynd:Kafhellir-Frosti.JPG|thumb|380px|right|Vestmannaeyjar frá Kafhelli.]]
[[Mynd:Kafhellir-Frosti.JPG|thumb|380px|right|Vestmannaeyjar frá Kafhelli.]]


Í Hænu er hellir sem kallast '''Kafhellir''' og fær hann nafnið frá því að ekki er hægt að komast í hann nema þegar lágsjávað er. Þegar komið er inn í hann hækkar hvelfingin en þó er hann allur fremur lágur til loftsins og stuttur, en mjög djúpur. Ljósið fellur einkennilega á hellisloftið, veggina og sjóflötinn inni í hellinum. Það er útaf því að það er neðansjávarop í vesturendanum. Hellirinn opnast einnig í norðvestur og skín mikil litadýrð þegar síðdegissólin skín inn. Á veggjum hellisins er lifrauður þaragróður sem gefa honum tofrandi og undarlegan bjarma. Menn eru sammála að hann sé fegurstur í síðdegissólinni.
Í Hænu er hellir sem kallast '''Kafhellir''' og fær hann nafnið frá því að ekki er hægt að komast í hann nema þegar lágsjávað er. Þegar komið er inn í hann hækkar hvelfingin en þó er hann allur fremur lágur til loftsins og stuttur, en mjög djúpur. Ljósið fellur einkennilega á hellisloftið, veggina og sjóflötinn inni í hellinum. Það er útaf því að það er neðansjávarop í vesturendanum. Hellirinn opnast einnig í norðvestur og skín mikil litadýrð þegar síðdegissólin skín inn. Á veggjum hellisins er lifrauður þaragróður sem gefa honum tofrandi og undarlegan bjarma. Menn eru sammála um að hann sé fegurstur í síðdegissólinni.





Útgáfa síðunnar 20. júlí 2005 kl. 13:57

Vestmannaeyjar frá Kafhelli.

Í Hænu er hellir sem kallast Kafhellir og fær hann nafnið frá því að ekki er hægt að komast í hann nema þegar lágsjávað er. Þegar komið er inn í hann hækkar hvelfingin en þó er hann allur fremur lágur til loftsins og stuttur, en mjög djúpur. Ljósið fellur einkennilega á hellisloftið, veggina og sjóflötinn inni í hellinum. Það er útaf því að það er neðansjávarop í vesturendanum. Hellirinn opnast einnig í norðvestur og skín mikil litadýrð þegar síðdegissólin skín inn. Á veggjum hellisins er lifrauður þaragróður sem gefa honum tofrandi og undarlegan bjarma. Menn eru sammála um að hann sé fegurstur í síðdegissólinni.



Heimildir

  • Árbók F.Í. 1948