„Sjómannadagsblað Vestmannaeyja 2009/Drangavík VE 80 komin úr breytingum“: Munur á milli breytinga

Úr Heimaslóð, Sögusetri Vestmannaeyja
Fara í flakk Fara í leit
(Ný síða: <big><big><center>'''Drangavík VE 80'''</center></big></big> <big><center>komin úr umfangsmiklum breytingum</center></big><br> Togskipið Drangavík VE 80, sem er í eigu Vinnslust...)
 
Ekkert breytingarágrip
Lína 1: Lína 1:
<big><big><center>'''Drangavík VE 80'''</center></big></big>
<big><big><center>'''Drangavík VE 80'''</center></big></big><br>
<big><center>komin úr umfangsmiklum breytingum</center></big><br>
<big><center>komin úr umfangsmiklum breytingum</center></big><br>



Útgáfa síðunnar 23. ágúst 2018 kl. 14:59

Drangavík VE 80


komin úr umfangsmiklum breytingum


Togskipið Drangavík VE 80, sem er í eigu Vinnslustöðvarinnar, kom til Vestmannaeyja í lok árs 2008, eftir umfangsmiklar breytingar í Gdansk í Póllandi. Breytingarnar tóku rúma 5 mánuði.
Skipið var smíðað í Portúgal 1991 fyrir útgerð á Hornafirði og bar nafnið Æskan SF 140 við komuna til landsins. Sigurður Ingi Ingólfsson keypti skipið og útgerðina Auðun árið 1992 og nefndi hið nýja skip Drangavík. Vinnslustöðin keypti síðan skipið árið 1994 og hefur gert það út síðan. Magnús Ríkharðsson hefur verið skipstjóri á skipinu frá því það var keypt til Vestmannaeyja. Tíu manns eru í áhöfn, flestir búnir að vera lengi saman til sjós, sumir í tæp tuttugu ár. Skipið hefur verið mikið happafley þann tíma sem þaö hefur verið gert út í Eyjum.
Að sögn Magnúsar var skipið lengt um 3 metra, úr 26 metrum í 29 metra. Skipt var um brú, en henni var komið fyrir á nýju dekki sem er einni hæð ofar en gamla brúin var. Byggt var yfir síður á togdekki. Settur var veltitankur í skipið framan við toggálga, sem settur var til að róa hreyfingar skipsins. Ný togspil og stjórnbúnaður við þau voru keypt. Ný skrúfublöð, skrúfuhringur og stýrisblaðka voru sett á skipið. Vinnsludekk var endurnýjað og nýr vinnslubúnaður frá Vélaverkstæðinu Þór settur í skipið á vinnsludekk. Ný ískrapavél til forkælingar á fiski var keypt, auk þess sem lestarkæling var endurnýjuð, þar sem spíralkælingu var skipt út fyrir blásturskælingu, er það gert til að bæla kælingu aflans. Borðsalur áhafnar var endurnýjaður og stækkaður, auk þess sem eldhús var endurnýjað frá grunni. Gólfefni í öllum rýmum voru endurnýjuð og þá var ýmis rafeindabúnaður endurnýjaður í brú. Skipið var að lokum sandblásið, galvaníserað og málað.
Magnús segir að breytingarnar á skipinu hafi tekist einstaklega vel, ef frá er talið að ný skrúfa skipsins virkaði ekki sem skyldi, auk þess sem það tók nokkra túra að sníða smávægilega vankanta af, vegna breytinganna. Togkraftur skipsins minnkaði frá því sem áður var og siglingahraði minnkaði. Fljótlega var gömlu skrúfunni komið undir skipið aftur til bráðabirgða, en gert er ráð fyrir að ný skrúfa verði sett á skipið sumarið 2009. Burðargeta skipsins jókst til muna, úr 45 tonnum í 60 tonn. Vinnuaðstaða í öllum rýmum hefur batnað til mikilla muna, auk þess sem sjóhæfni skipsins er allt önnur og betri, talið er að lengingin og veltitankur hafi haft mikil áhrif á það. „A þeim tíma sem skipið hefur verið í rekstri eftir breytingar hefur gengið mjög vel, munar þar ekki síst um aukna burðargetu og bætta meðferð á aflanum,“ sagði Magnús að lokum.

Hrafn Sævaldsson