„Sjómannadagsblað Vestmannaeyja 1972/ Úthafsins sjór“: Munur á milli breytinga

Úr Heimaslóð, Sögusetri Vestmannaeyja
Fara í flakk Fara í leit
(Ný síða: 300px|thumb [[Mynd:Miðbik bæjarins um 1908.png|300px|thumb|Miðbik bæjarins um 1908. Fremst er býlið Stóra-Gerði yst t.v. er „...)
 
Ekkert breytingarágrip
Lína 1: Lína 1:
<big><center>Jóhann J. E. Kúld</center></big><br>
<big><big><center>Úthafsins sjór</center></big></big><br>
''Þú úthafsins sjór,''<br>
''með öldur og storm''<br>
''og æðandi hvítfextan mar.''<br>
''Láttu byltast úr djúpinn''<br>
''flæðandi form,''<br>
''sem fagnandi deyja þar.''<br>
''En rísa upp aftur''<br>
''úr ógnþrungnum Mar.''<br>
[[Mynd:Screen Shot 2016-07-11 at 11.52.56.png|300px|thumb]]
[[Mynd:Screen Shot 2016-07-11 at 11.52.56.png|300px|thumb]]
[[Mynd:Miðbik bæjarins um 1908.png|300px|thumb|Miðbik bæjarins um 1908. Fremst er býlið Stóra-Gerði yst t.v. er „Þykkvibærinn“, Garðar, Múli, Sandprýði og Sandfell. Til hægri niður við höfnina er Edinborg. Á stórskipalegunni er skonnorta.]]
[[Mynd:Miðbik bæjarins um 1908.png|300px|thumb|Miðbik bæjarins um 1908. Fremst er býlið Stóra-Gerði yst t.v. er „Þykkvibærinn“, Garðar, Múli, Sandprýði og Sandfell. Til hægri niður við höfnina er Edinborg. Á stórskipalegunni er skonnorta.]]
''Gegnum straumröst, boða''<br>
''og beljandi föll,''<br>
''blikandi myndin þín.''<br>
''Hún birtist mér alltaf''<br>
''með brópandi köll,''<br>
''sem hafið beinir til mín,''<br>
''þegar öldurnar brotna''<br>
''og freyða sem vin.''<br>
{{Sjómannadagsblað Vestmannaeyja}}

Útgáfa síðunnar 18. apríl 2018 kl. 14:27

Jóhann J. E. Kúld


Úthafsins sjór


Þú úthafsins sjór,
með öldur og storm
og æðandi hvítfextan mar.
Láttu byltast úr djúpinn
flæðandi form,
sem fagnandi deyja þar.
En rísa upp aftur
úr ógnþrungnum Mar.

Miðbik bæjarins um 1908. Fremst er býlið Stóra-Gerði yst t.v. er „Þykkvibærinn“, Garðar, Múli, Sandprýði og Sandfell. Til hægri niður við höfnina er Edinborg. Á stórskipalegunni er skonnorta.

Gegnum straumröst, boða
og beljandi föll,
blikandi myndin þín.
Hún birtist mér alltaf
með brópandi köll,
sem hafið beinir til mín,
þegar öldurnar brotna
og freyða sem vin.